Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust

Page 391

शतक १५.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
३७१
आयाहिणपयाहिणं करेइ, करेत्ता ममं वंदइ, नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता ममं एवं वयासी-'तुझे णं भंते ! ममं धम्मायरिया, अहन्नं तुझं धम्मंतेवासी'। तए णं अहं गोयमा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स एयमद्वं नो आढामि, नो परिजाणामि, तुसिणीए संचिट्ठामि । तए णं अहं गोयमा! रायगिहाओ नगराओ पडिनिक्खमामि, पडिनिक्खमित्ता णालंदं बाहिरियं मझमज्झेणं जेणेव तंतुवायसाला, तेणेव उवागच्छामि, उवागच्छित्ता दोच्चं मासखमणं उवसंपजित्ता णं विहरामि । तए णं अहं गोयमा! दोच्चमासक्खमणपारणगंसि तंतुवायसालाओ पडिनिक्खमामि, तं० २-खमित्ता नालंदं बाहिरियं मज्झमज्झेणं जेणेव रायगिहे नगरे जाव-अडमाणे आनंदस्स गाहावइस्स गिहं अणुप्पविढे । तए णं से आणंदे गाहावती ममं एजमाणं पासति-एवं जाहेव विजयस्स, नवरं ममं विउलाए खजगविहीए 'पडिलाभेस्सामी ति तुट्टे, सेसं तं चेव, जाव-तचं मासक्खमणं उवसंपजित्ता गं विहरामि । तए णं अहं गोयमा! तच्चमासक्खमणपारणगंसि तंतुवायसालाओ पडिनिक्खमामि, तंतु० २-क्खमित्ता तहेव जाव-अडमाणे सुणंदस्स गाहावइस्स गिहं अणुपविढे । तए णं से सुणंदे गाहावती एवं जहेव विजयगाहावती, नवरं मम सधकामगुपिएणं भोयणेणं पडिलाभेति, सेसं तं चेव जाव-चउत्थं मासक्खमणं उवसंपजित्ता णं विहरामि । तीसे गं नालंदाए बाहिरियाए अदूरसामंते एत्थ णं कोल्लाए नामं सन्निवेसे होत्था, सन्निवेसवन्नओ। तत्थ णं कोल्लाए संनिवेसे बहुले नामं माहणे परिवसइ, अड्ढे जाव-अपरिभूए, रिउवेय० जाव-सुपरिनिट्ठिए यावि होत्था । तए णं से बहुले माहणे कत्तियचाउम्मासियपाडिवगंसि विउलेणं महुघयसंजुत्तेणं परमण्णेणं माहणे आयामत्था । तए णं अहं गोयमा ! चउत्थमासक्खमणपारणगंसि तंतुवायसालाओ पडिनिक्खमामि, तंतु०२-क्खमित्ता णालंदं बाहिरियं मझमझेणं निग्गच्छामि, निग्गच्छित्ता जेणेव · कोल्लाए संनिवेसे तेणेव उवागच्छामि, ते. उवागच्छित्ता कोल्लाए सन्निवेसे उच्च-नीय० जाव-अडमाणस्स बहुलस्स माणस्स गिहं अणुप्पविट्टे । तए णं से बहुले माहणे ममं एजमाणं तहेव जाव-ममं विउलेणं महुघयसंजुत्तेणं परमन्नेणं पडिलाभेस्सामीति तुट्टे । सेसं जहा विजयस्स, जाव-बहुले माहणे बहु० २।
४. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं तंतुवायसालाए अपासमाणे रायगिहे नगरे सम्भितरबाहिरियाए ममं सचओ समंता मग्गणगवेसणं करेति, ममं कत्थ वि सुतिं वा खुर्ति वा पवत्ति वा अलभमाणे जेणेव तंतुवायसाला तेणेव उवागच्छइ, ते. २ उवागच्छित्ता साडियाओ य पाडियाओ य कुंडियाओ य वाहणाओ य चित्तफलगं च माहणे आयामेति, आयामेत्ता सउत्तरोष्टुं मुंडं कारेति, स० २ कारेत्ता तंतुवायसालाओ पडिनिक्खमति, तं० २-पखमित्ता णालंद बाहिरियं
गौतम ! बीजा मासक्षमणना पारणाने विषे तंतुवायनी शालाथी नीकळी नालंदाना बहारना मध्य भागमां थई ज्यां राजगृह नगर छे त्या बीजं मासक्षमण. यावद-भिक्षा माटे जता आनंदगृहपतिना घेर प्रवेश कर्यो. त्यार बाद ते आनंदगृहपति मने आवतो जोई-इत्यादि बधो वृत्तांत विजय. भगवंतनो वीमा
मासक्षपणना पार गृहपतिनी पेठे (सू० ३.) जाणवो, परन्तु एटलो विशेष छे के 'मने अनेक प्रकारनी भोजन विधिथी प्रतिलामीश'-एम विचारी ते आनंद. गृहपति संतुष्ट थयो-इत्यादि बाकीनुं वृत्तान्त पूर्वे कह्या प्रमाणे जाणवू, यावत्-हुं त्रीजा मासक्षमणनो स्वीकार करी विहरवा लाग्यो. त्यार बाद गृहपतिना घेर प्रवेश. हे गौतम ! में त्रीजा मासक्षमणना पारणाने विषे तंतुवायनी शालाथी बहार नीकळी यावत्-भिक्षाए जतां सुनन्दगृहपतिना घेर प्रवेश कर्यो. त्यार श्रीजु मासक्षमण.
श्रीजा मासक्षबाद ते सुनन्दगृहपतिए-इत्यादि सर्व वृत्तान्त विजयगृहपतिनी पेठे (सू० ३) जाणयो, परन्तु एटलो विशेष छे के तेणे मने सर्वकामना ।
णना पारणाने गुणयुक्त भोजनवडे प्रतिलाभ्यो. बाकीनु बधुं पूर्व प्रमाणे जाणवू. त्यार पछी हुं चोथा मासक्षमणनो स्वीकार करी विहरवा लाग्यो. हवे ते दिवसे सुनन्दगृहनालंदाना बहारना भागथी थोडे दूर एक कोल्लाक नामे सन्निवेश हतो. अहीं सन्निवेशन वर्णन जाणवं, ते कोल्लाक सन्निवेशने विषे पतिना पर प्रवेश.
कोलाक सनिवेश बहुल नामे ब्राह्मण वसतो हतो. ते धनिक, यावत्-कोइथी पराभव न पामे तेवो हतो. ते ऋग्वेद-इत्यादि ब्राह्मणोना शास्त्र तथा रीत-रीवा- पहुळ मामण, जमां कुशळ हतो. त्यार बाद ते बहुल नामे ब्राह्मणे कार्तिक चातुर्मासनी प्रतिपदने विषे पुष्कळ मधु-खांड अने घी-संयुक्त परमानक्षीरवडे ब्राह्मणोने जमाड्या. ते वसते हे गौतम ! हुं चोथा मासक्षमणना पारणाने विषे तंतुवायनी शालाथी नीकळी नालंदाना बहारना मध्यभागमा थई ज्यां कोल्लाक नामे सन्निवेश हतो त्या आव्यो, त्या आवी कोल्लाक संनिवेशने विषे उच्च, नीच अने मध्यम कुळमां यावत्-भिक्षाचर्याए जतां मे बहुल ब्राह्मणना घेर प्रवेश कर्यो. त्यार पछी ते बहुल ब्राह्मणे मने आवतां जोयो-इत्यादि पूर्व प्रमाणे कहेg, चतुर्थ मासक्ष यावत्-'मने मधु अने घृत संयुक्त परमानवडे प्रतिलाभीश' एम धारी ते संतुष्ट थयो-बाकी बधुं विजयगृहपतिनी पेठे (सू० ३) जाणवू, दिवसे बहुल मार
णना पारणाने यावत्-'बहुल ब्राह्मण धन्य छे'.
नाघेर प्रवेश
१. त्यारबाद मंखलिपुत्र गोशालके मने तन्तुवायनी शाळामां नहि जोवाथी राजगृह नगरनी बहार ने अंदर चोतरफ मारी गवेषणातपास करी, परंतु मारी क्याइ पण श्रुति, क्षुति-शब्द के प्रवृत्ति नहि मळवाथी ज्यां तन्तुवायनी शाळा हती त्यां ते गयो, त्या जईने तेणे शाटिका-अंदरना वस्त्रो, पाटिका-उपरना बस्त्रो, कुंडीओ, उपानह-पगरखां अने चित्रपटने ब्राह्मणोने आपीने दाढी अने मुंछन मुंडन कराव्यु. त्यारबाद तन्तुवायनी शाळा थकी नीकळी नालंदाना बाहेरना मध्य भागमां थई ज्यां कोल्लाक नामे सन्निवेश छे त्यां आव्यो. त्यार पछी कोल्लाक सन्निवेशनां बहारना भागमा घणा माणसो परस्पर आ प्रमाणे कहे छे, यावत्-प्ररूपे छे के-'हे देवानुप्रियो ! बहुल नामे
भगवते करेलो गोशालकनो शिष्यतरीके स्वीकार.