Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust

Page 407

शतक १५.
भगवत्सुधर्मखामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
२२. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते जस्सट्टाए हदमागए तमढे असाहेमाणे, रुंदाई पलोएमाणे, दीहुण्हाई नीससमाणे, दाढियाए लोमाए लुंचमाणे, अवटुं कंडूयमाणे, पुलिं पप्फोडेमाणे, हत्थे विणिझुणमाणे, दोहि वि पाएहिं भूमि कोट्टेमाणे, 'हा हा अहो! हओऽहमस्सि'त्ति कटु समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ कोट्ठयाओ चेइयाओ पडिनिक्खमति, पडिनिक्वमित्ता जेणेव सावत्थी नगरी, जेणेव हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणे तेणेव उवागच्छद, तेणेव उवागच्छित्ता हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि अंबकूणगहत्थगए, मजपाणगं पियमाणे, अभिक्खणं गायमाणे, अभिक्खणं नश्चमाणे, अभिक्खणं हालाहलाए कुंभकारीए अंजलिकम्मं करेमाणे, सीयलएणं मट्टियापाणएणं आयंचणिउदएणं गायाई परिसिंचमाणे
विहरति ।
२३. 'अजो'त्ति समणे भगवं महावीरे समणे निगंथे आमंतेत्ता एवं वयासी-'जावतिए णं अजो! गोसालेणं मंस्खलि. पुत्तेणं ममं वहाए सरीरगंसि तेये निसट्टे, से णं अलाहि पजत्ते सोलसण्हं जणवयाणं, तं जहा-१ अंगाणं, २ वंगाणं, ३ मगहाणं, ४ मलयाणं, ५ मालवगाणं, ६ अच्छाणं, ७ वच्छाणं, ८ कोच्छाणं,९ पाढाणं, १० लाढाणं, ११ वजाणं, १२ मोलीणं, १३ कासीणं, १४ कोसलाणं, १५ अवाहाणं, १६ संभुत्तराणं धाताए, वहाए, उच्छादणयाए, भासीकरणयाए । जंपिय अंजो! गोसाले मंखलिपुत्ते हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि अंबकूणगहत्थगए, मजपाणं पियमाणे, अभिक्खणं जावअंजलिकम्मं करेमाणे विहरइ, तस्स वि य णं वजस्स पच्छादणट्टयाए इमाइं अट्ठ चरिमाइं पनवेति । तंजहा-१ चरिमे पाणे, २ चरिमे गेये, ३ चरिमे नट्टे, ४ चरिमे अंजलिकम्मे, ५ चरिमे पोक्खलसंवट्टए महामेहे, ६ चरिमे सेयणए गंधहत्थी, ७ चरिमे महासिलाकंटए संगामे, ८ अहं च णं इमीसे ओसप्पिणीए चउवीसाए तित्थंकराणं चरिमे तित्थंकरे सिन्झिस्सं, जाव-अंतं करेस्सं ति । जंपिय अजो! गोसाले मंखलिपुत्ते सीयलएणं मट्टियापाणएणं आयंचणिउदएणं गायाइं परिसिंचमाणे विहराए, तस्स वि य णं वजस्स पच्छादणट्टयाए इमाइं चत्तारि पाणगाइं चत्तारिऽपाणगाई पनवेति ।
२४. [प्र०] से किं तं पाणए ? [उ०] पाणए चउष्विहे पन्नत्ते, तंजहा-१ गोपुट्ठए, २ हत्थमहियए, ३ आयवतत्तए, ४ सिलापम्भट्ठए, सेत्तं पाणए ।
२२. त्यार बाद मंखलिपुत्र गोशालक जेने माटे शीघ्र आव्यो हतो ते कार्यने नहि साधतो, दिशाओ तरफ लांबी दृष्टिथी जोत गोशालकनं भगवंत दीर्घ अने उष्ण नीसासा नांखतो, दाढिना वाळने खेचतो, अवटु-डोकनी पाछळना भागने खजवाळतो, पुतप्रदेशने प्रस्फोटित करतो, AIMADI
र पासेची पालाएका हस्तने हलावतो अने बको पग वडे भूमिने कूटतो, 'हा हा ! अरे ! हुं हणायो छु'-एम विचारी श्रमण भगवंत महावीरनी पासेथी अने कोष्ठक चैत्यथी नीकळी ज्यां श्रावस्ती नगरी छे, अने ज्यां हालाहलानामे कुंभारणतुं कुंभकारापण-हाट छे त्यां आव्यो. त्यां आवीने हालाहला कुंभारणना कुंभकारापणमा जेना हाथमां *आम्रफल रहेलं छे एवो, मद्यपान करतो, वारंवार गातो, वारंवार नाचतो, वारंवार हालाहला कुंभारणने अंजलि करतो अने माटीना भाजनमा रहेला शीतल माटीना पाणी वाडे गात्रने सींचतो विहरे छे.
तेजोलेश्यानं सामध्य.
२३. हे आर्यो' ! एम कहीने श्रमणं भगवान् महावीरे श्रमण निर्ग्रन्थोने आमंत्रीने ए प्रमाणे कर्तुं के हे आर्यो ! मंखलिपुत्र गोशालके मारो वध करवा माटे शरीरथकी तेजोलेश्या काढी हती, ते आ प्रमाणे-१ अंग, २ बंग, ३ मगध, ४ मलय, ५ मालव, ६ अच्छ, ७ वत्स, ८ कौत्स, ९ पाट, १० लाट, ११ वज्र, १२ मौली, १३ काशी, १४ कोशल, १५ अबाध अने १६ संभुक्तर-ए सोळ देशनो घात करवा माटे, वध करवा माटे, उच्छेदन करवा माटे, भस्म करवा माटे समर्थ हती. वळी हे आर्यो ! मंखलिपुत्र गोशालक हालाहला कुंभ.रणना कुंभकारापणमां आम्रफल हाथमां ग्रहण करी मद्यपान करतो, वारंवार यावत्-अंजलिकर्म करतो विहरे छे ते अवध-दोषने प्रच्छादन-ढांकवामाटे आ आठ चरम-छेल्ली वस्तु कहे छे. ते आ प्रमाणे-१ चरम पान, २ चरम गान, ३ चरम नाट्य, ४ चरम अंजलिकर्म, ५ चरम पुष्कल संवर्त महामेघ, ६ चरम सेचनक गन्धहस्ती, ७ चरम महाशिलाकंटक संग्राम अने ८ हुँ आ अवसर्पिणीमां चोवीश तीर्थकरोमां चरम तीर्थंकरपणे सिद्ध थईश, अने यावत्-'सर्व दुःखोनो अन्त करीश'. वळी हे आर्यो ! मंखलिपुत्र गोशालक माटीना पात्रमा रहेला माटीमिश्रित शीत पाणीवडे शरीरने सींचतो विचरे छे ते अयद्यने पण ढांकवाने माटे आ चार प्रकारना पानक-पीणां अने चार नहि पीवा योग्य (शीतल भने दाहोपशमक) अपानक जणावे छे
२४. [प्र०] पाणी केटला प्रकारे कयुं छे ! [उ०] पाणी चार प्रकारे कर्तुं छे, ते आ प्रमाणे-१ गायना पृष्ठथी पडेलु, २ हा- चार प्रकारना पानक यथी मसळेलं, ३ सूर्यना तापथी तपेलं, अने ४ शिलाथी पडेलं. ए प्रमाणे पाणी कडं.
२२ ° गोशालके तेजोडेश्याजनित दाहना उपशम माटे चूसवा माटे हाथमा भाम्रफल (गोटली) रास्यु हवं.