Book Title: Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03
Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
View full book text ________________
३९०
श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक १५. ३१. तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए आजीविएहि थेरेहिं एवं वुत्ते समाणे हट्ठ-तुट्टे उट्ठाए उट्टेति, उ०२ उद्वेत्ता जेणेव गोसाले मंखलिपुत्ते तेणेव पहारेत्थ गमणाए । तए णं ते आजीविया थेरा गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स अंबकूणगएडायणट्टयाए एगंतमंते संगारं कुवंति । तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते आजीवियाणं थेराणं संगारं पडिच्छइ, सं० २ पडिष्छिता अंबकूणगं एगंतमंते एडेड । तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए जेणेव गोसाले मंखलिपुत्ते तेणेव उवागच्छर, तेणेव उवागच्छित्ता गोसालं मंखलिपुत्तं तिक्खुत्तो० जाव-पजुवासति । 'अयंपुला, दी गोसाले मंखलिपुत्ते अयंपुलं आजीवियोवासगं एवं वयासी-से नूणं अयंपुला! पुश्वरत्तावरत्तकालसमयंसि जाव-जेणेव ममं अंतियं तेणेव हवमागए । से नूणं अयंपुला। अढे समझे ? हंता अत्थि, तं नो खलु एस अबकूणए, अंबचोयए णं एसे। किंसंठिया हल्ला पन्नत्ता ? सीमूलसंठिया हल्ला पण्णता । वीणं वाएहि रे वीरगा वी० २। तए णं से अयंपुले आजीवियोवासप गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं इमं एयारूपं वागरणं वागरिए समाणे हट्ट-तुट्टे जाव-हियए गोसालं मंखलिपुत्तं वंदति नमंसति, वंदित्ता नमंसित्ता पसिणाई पुच्छति, पसिणाइ पुच्छित्ता अट्ठाइं परियादियह, अ० २ परियादिइत्ता उट्ठाए उडेति, उट्टाए उद्देत्ता गोसालं मंखलिपुत्तं वंदति नमंसति, वंदित्ता नमंसित्ता जाव-पडिगए।
३२. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते अप्पणो मरणं आभोएइ, आभोइत्ता आजीविए थेरे सहावेइ, आ० २ सद्दावेत्ता एवं वयासी-'तुम्भे गं देवाणुप्पिया! ममं कालगयं जाणेत्ता सुरभिणा गंधोदएणं ण्हाणेह, सु० २ पहावित्ता पम्हलसुकुमालाए गंधकासाईए गायाई लूहेह, गा० २ लूहेत्ता सरसेणं गोसीसचंदणेणं गायाई अणुलिंपह, स० २ अणुलिंपित्ता महरिहं हंसलक्खणं पडसाडगं नियंसेह, मह० २ नियंसित्ता सवालंकारविभूसियं करेह, स०२ करेत्ता पुरिससहस्सवाहिणि सीयं दुरूहेह, पुरि० २ दुरूहित्ता सावत्थीए नयरीए सिंघाडग० जाव-पहेसु महया महया सद्देणं उग्धोसेमाणा एवं वदह-एवं खलु देवाणुप्पिया! गोसाले मंखलिपुत्ते जिणे, जिणप्पलावी, जाव-जिणसई पगासेमाणे विहरित्ता इमीसे ओसप्पिणीए चउवीसाए तित्थयराणं चरिमे तित्थयरे, सिद्ध, जाव-सम्बदुक्खप्पहीणे'-इहिसकारसमुदएणं मम सरीरगस्स णीहरणं करेह । तए णं ते आजीविया थेरा गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स एयम, विणएणं पडिसुणेति । ।
लनामकल्व
न
नव
.
.
...
...
.
.
.
.
.
.
अयंपुरूनुं गोशालक ३१. त्यार बाद ते अयंपुल आजीविक स्थविरोए ए प्रमाणे कडं एटले हृष्ट अने संतुष्ट थई उठ्यो, उठीने ज्यां मंखलिपुत्र गोशापासे आगमन.
लक हतो त्या जवा तेणे विचार कर्यो. त्यारे ते आजीविक स्थविरोए मंखलिपुत्र गोशालकने आम्रफल एक स्थळे मूकाववा माटे संकेत कर्यो. त्यार बाद ते मंखलिपुत्र गोशालक आजीविक स्थविरोनो संकेत जाणी आम्रफलने एक स्थळे मूके छे. त्यार पछी ते आजीविकोपासक अयं
पुल ज्यां मंखलिपुत्र गोशालक हतो त्या आवी मंखलिपुत्र गोशालकने त्रण वार प्रदक्षिणा करी यावत्-पर्युपासना करे छे. 'हे अयंपुल' ! गोशालकवडे अयंपु. ए प्रमाणे कही मंखलिपुत्र गोशालके आजीविकोपासक अयंपुलने आ प्रमाणे कह्यु-'अयंपुल ! खरेखर तने मध्यरात्रिना समये यावत्
तने संकल्प थयो हतो, अने ज्यां हुं छु त्यां मारी पासे तुं शीघ्र आव्यो, हे अयंपुल ! खरेखर आ वात सत्य छे'! हा सत्य छे. ते माटे दन भने तेना मननु समाधान. खरेखर आ आम्रनी गोटली नथी, परन्तु ते आम्रफलनी *छाल छे. "केवा आकारवाळी हल्ला होय छे" [ आवो जे संकल्प थयो हतो
तेना उत्तरमा] वांसना मूलना आकार जेवी हल्ला होय छे. [वळी वच्चे गोशालक उन्मादमां कहे छे-] "हे वीरा! वीणा वगाड, हे वीरा! वीणा वगाड.' त्यार बाद मंखलिपुत्र गोशालके आवा प्रकारनो आ प्रश्ननो उत्तर आप्यो एटले प्रसन्न-संतुष्ट अने जेनुं चित्त आकर्षित थयु छे एवो आजीविकोपासक अयंपुल मंखलिपुत्र गोशालकने वंदन-नमस्कार करी प्रश्नो पूछे छे, प्रश्नो पूछीने अर्थ ग्रहण करे छे, अर्थ ग्रहण
करी उठी [पुनः] मंखलिपुत्र गोशालकने वंदन अने नमस्कार करी यावत्-ते [ स्वस्थानके ] पाछो जाय छे. पोताना मरण बाद ३२. त्यार बाद मंखलिपुत्र गोशालके पोतार्नु मरण नजीक जाणीने आजीविक स्थविरोने बोलाव्या, अने बोलावी तेणे ए प्रमाणे देवने उत्सवपूर्वक ब.
कह्यु-“हे देवानुप्रियो! ज्यारे मने कालधर्म प्राप्त थयेलो जाणो त्यारे सुगंधी गन्धोदक बडे स्नान करावजो, स्नान करावी छेडावाळा अने सुकुमाल गोशालकनी मला. गन्धकाषाय (सुगंधी भगवा ) वस्त्रवडे शरीरने साफ करजो, शरीरने साफ करी सरस गोशीर्षचन्दनवडे शरीरने विलेपन करजो, विलेपन
करी महामूल्य हंसना चिह्नवाळा पटशाटकने पहेरावजो, पहेरावी सर्वालंकारथी विभूषित करजो, विभूषित करी हजार पुरुषोथी उपाडवा लायक शीबिकामां बेसाडजो, शीबिकामां बेसाडी श्रावस्ती नगरीमां शंगाटकना आकारवाळा यावत्-राजमार्गमा मोटा मोटा शब्दथी उद्घोषणा करता आ प्रमाणे कहेजो-“ए प्रमाणे खरेखर हे देवानुप्रियो ! मंखलिपुत्र गोशालक जिन, जिनप्रलापी, यावत्-जिनशब्दने प्रकाश करता विहरीने आ अवसर्पिणीना चोवीश तीर्थकरोमां छेल्ला तीर्थकर थईने सिद्ध थया, यावत्-सर्वदुःखरहित थया-आ प्रमाणे ऋद्धि अने सत्कारना समुदायथी मारा शरीरने बहार काढजो." त्यारे ते आजीविक स्थविरोए मंखलिपुत्र गोशालकनी ए वातनो विनयपूर्वक खीकार कर्यो.
मण..
३.* गोशालक अयंपुलने कई छ के तुं जे आम्रफलनी गोटली धारे छ ते नथी, पण भाम्रफलनी छाल छे, अने तेनु पानक निर्याणसमये पीका योग्य छे. टीका
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Loading... Page Navigation 1 ... 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422