Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust

Page 412

मैविक ग्राम. श्वानकोष्ठक चैल. मालुकावन.
भगवंत महावीरना शरीरमा पीडाकारी रोग बड़े
३९२
श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंप्रद्दे
शतक १५०
कुंमकारी कुंमकारावणस्स दुपारवयणाई अवगुणंति अवगुणित्ता गोसालस्स मंगलिपुत्तरस सरीरगं सुरभिणा गंधोदरणं हर्णेति तं चैव जाव - महया इड्डि- सकारसमुदपणं गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स सरीरस्स नीहरणं करेंति ।
·
३५. त्यार पछी श्रमण भगवान् महावीर अन्य कोइ दिवसे श्रावस्ती नगरीथी अने कोष्ठक चैत्यथी नीकळी बहारना देशोमां विहरे छे. ते काले ते समये मेटिकमाय नामे नगर हतुं वर्णन ते मेडिकमान नामे नगरनी बहार उत्तर-पूर्व दिशाने विषे अहिं साणकोटक (चानकोफ) नामे चैव हतुं वर्णन यावद-पृथिवीशिलापट्ट हतो. ते साणकोष्ठक चैत्यनी थोडे दूर अहिं मोढुं एक मालुका ( एक बीजाळा) वृक्षनुं यन. ते श्याम, श्यामकान्तिवालुं यावत्-महामेघना समूहना जेतुं हतुं यत्ळी ते पत्रबालुं पुष्पवा, फा, हरिवर्णव अन्त देदीप्यमान अने श्री शोभावडे अवन्त सुशोभित हतुं ते मेडिकमाम नामे नगरमा रेवतीनामे गृहपनी (घरधनिपाणी) रहेती हती. ते ऋद्धिवाळी अने कोइथी पराभव न पाने तेथी हती. ते समये श्रमण भगवान् महावीर अन्य कोई दिवसे अनुकमे विहार करता यावत्-ज्यां मेंढिकग्राम नामे नगर छे, अने ज्यां साणकोष्ठक नामे चैत्य छे त्यां आव्या, यावत्- पर्षदा वांदीने पाछी गई. ते वखते श्रमण भगवंत महावीरना शरीरने विषे महान् पीडाकारी, उज्वल अत्यन्त दाह करनार, पायद दु:खे सहन करवा योग्य यावत् जेणे पित्तज्वर वडे शरीर व्याप्त कर्यु छे एवो अने जेमां दाह उत्पन्न थाय छे एवो रोग पेदा थयो, अने तेथी लोहीवाळा झाडा वा लाग्या. चार वर्णना मनुष्यो कहे के के प्रमाणे खरेसर श्रमण भगवान् महावीर मंखलिपुत्र गोशालकना तपना तेजबडे पराभव पानी छ मासने अन्ते पित्तज्वरयुक्त शरीरवाळा थईने दाहनी उत्पत्तिथी छद्मस्थावस्थामां काळ करशे.” ते काले ते समये श्रमण भगवान् महावीरना अन्तेवासी-शिष्य सिंहनामे अनगर प्रकृति वडे भद्र, यावत्- विनीत हता. ते मालुकावनथी थोडे दूर निरन्तर छट्ठनो तप करवावडे बाहु उंचा राखी यावत्-मिहरे छे. ते वसते ते सिंह अनगारने "ध्यानान्तरिकाने विषे वर्तता आवा प्रकारनो आ संकल्प यावत् उत्पन्न यो
यो
काळ धर्म पायो"
“भगवंत रोगनी पी. प्रमाणे खरेखर मारा धर्माचार्य अने धर्मोपदेशक श्रमण भगवंत महावीरना शरीरने विषे अत्यन्त दाह करनार, महान् पीडाकारी रोग पैदा इयादि या ते उपस्थावस्थामा काळधर्म पामशे, अन्यतीर्थिको कदेशे के ते उमस्थावस्थामां काळधर्म पाम्या" आया प्रकारना आ हिमनगरी मोटा मानसिक दुःखपडे पीडित थयेल ते (सिंह अनगार) आतापना भूमिधी नीचे उतरी ज्यां माइकाचन के लो आवीने मालुकावनमी अंदर प्रवेश करीने सेणे मोठा शब्दची कुडकुड (वो फी) - रीते अत्यन्त रुदन कयुं श्रमण भगवान् महावीरे 'हे आय ए प्रमाणे श्रमण निर्मन्थोने बोटाची ए प्रमाणे क" हे आय ए प्रमाणे खरेसर मारा अन्तेवासी सिंहनामे अनगार प्रकृतिपडे भद्र छे इत्यादि पूर्वोक भगवंतनुं सिंह अन- कहेवुं, यावत् - तेणे अत्यन्त रुदन कयुं, ते माटे हे आर्यो ! जाओ, अने तमे सिंह अनगारने बोलावो.” ज्यारे श्रमण भगवंत महावीरे ए प्रमाणे
आशंका.
गो
एटले से भ्रमण निर्मन्थो श्रमण भगवंत महावीरने वंदन करे छे, नमे छे, वंदन करी नमीने श्रमण भगवंत महावीरनी पासेची अने साथ
३५ * एक ध्याननी समाप्ति थवा पछी ज्यां सुधी बीजा ध्याननो आरंभ न थाय त्यां सुधी ध्यानान्तरिका कहेवाय छे. टीका.
३५. तर्पणं समणे भगवं महावीरे अन्नया कदायि सावत्थीओ नगरीओ कोट्टयाओ चेहयाओ पंडिनिक्खमति, पतिनियमिता दहिया जणवयविहारं विहरद। तेणं कालेषं तेषं समर्पणं मेडियगामे नाम नगरे होत्या, पनयो तस्स णं मेंढियगामस्स नगरस्स बहिया उत्तरपुरच्छिमे दिसीभाए पत्थ णं साण (ल) कोट्ठए नामं चेइए होत्था, वन्नओ, जावं - पुढविसिलापट्टभ । तस्स णं साण (ल) कोट्ठगस्स णं चेइयस्स अदूरसामंते एत्थ णं महेंगे मालुयाकच्छप यावि होत्था, किण्छे किन्होंभासे, जाव- निकुरंबभूप, पत्तिए, पुष्किए, फलिए, हरियगरेरिजमाणे, सिरीए अतीव २ उवसोमेमाणे चिट्ठति । तस्य णं मैटियगामे नगरे रेवती नामं गादावरणी परिवसति अड्डा, जाब-अपरिभूया तरणं समणे भगवं महावीरे अन्ना कदायि पुचाणुपुति चरमाणे जाब- जेणेव मेडियमाने नगरे जेणेव साण (ल) कोडर चेहर जाय परिसा पडिगया। तप णं समणस्स भगओ महावीरस्स सरीरगॉस विपुले रोगार्थके पाउम्भूष, उज्जले जाय-दुरहियासे, पित्तरपरिगयसरीरे, दादयमंती याचि विहरति, अवियाई लोहियवश्चाइं पि पकरेह, चाउष्वन्नं वागरेति- ' एवं खलु समणे भगवं महावीरे गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तणं रोपण अन्नाइ समाणे अंतो छण्डं मासाणं पित्तारपरिगयसरीरे दादवतीय छमत्ये चेव कालं करेस्सति' । तेणं कालेणं तेणं समर्पणं समणरस भगवओ महावीरस्स अंतेवासी सीधे नामं अणगारे, पगहभद्दर, जाय-विणीय मालुवाकच्छगस्स अदूरसामंते धणं अनिपिणं २ तवोकम्मे उहुंचादा जाय-विहरति तप णं तस्स सीइस्स अणगारस्स शाणंतरिया पट्टमाणस्स भयमेारुचे जाय समुप्यजित्था एवं सलु ममं धम्मापरियस्स धम्मोपदेसमरस समणस्स भगवओो महावीरस्स सरीरगंसि विउ रोगार्थके पाउम्भू, उनले जाव उमरथे चेव कालं करिस्सति यदिरसंति व अतित्थिया- 'छडमत्ये चेव कालगर' इमेणं पयारुवेणं महया मणोमाणसिएणं दुक्खेणं अभिभूष समाने आयावणभूमीयो पथोकमा
गोशाखकना शरीरने सुगन्धी गन्धोदक बढे ज्ञान करावे छे इत्यादि पूर्वोक्त कहेतुं यावत्यन्त मोटी ऋद्धि भने साकारना समुदायथी मंखलिपुत्र गोशालकना शरीरने बहार काढे छे.
www.jainelibrary.org: