________________
૯-૧
[ અત્યાર સુધી શ્રી સુધર્માસ્વામીએ વિના પૂગ્યે ઉપદેશરૂપે ભગવાનનુ કહેવુ કહ્યું. હવે શ્રી જજીસ્વામી વિનતિ કરે છે−] ૨૭. હે ભગવ`ત ! મુનિને આસન તથા શય્યાદિ વાપરવા માટેનુ શાસ્ત્રોમાં જે વિધાન છે અને તેના ઉત્તમ દૃષ્ટાંતરૂપે મહાવીરભગવાને જે જે સાધનાના ઉપયેગ કર્યા –તે આપ ક્રમાવે.
૨૭૮–૯. [શ્રી સુધર્માસ્વામી કહે છે–જ બુ !] દીક્ષા લીધા પછી ભગવાન,કયારેક શૂન્ય ઘરોમાં, કયારેક વિશ્રાંતિ–ગૃહેામાં, કારેક પરામાં, કયારેક ખુલ્લી દુકાનામાં, કચારેક સુથાર કે લુહારની કાઢમાં, કયારેક ઘાસના ઝૂંપડામાં, કક્યારેક મુસાફરખાનામાં,કચારેક બગીચાના મકાનમાં, કયારેક ગામમાં, કયારેક નગરમાં, કયારેક સ્મશાનમાં, કચારેક ખડેરમાં તથા કયારેક ઝાડ નીચે નિવાસ કરતા હતા.
૨૮૦. આ રીતે ઉપરના સ્થાનામાં પ્રતિબદ્ધ પણે વિચરીને રાત-દિવસ પ્રમાદને તજીને તથા સમાધિમાં લીન થઈને ન્યૂન તેર વષઁ સુધી તપસ્વી શ્રી મહાવીર ભગવાન પવિત્ર ધ્યાન ધરતા રહ્યા.
૨૮૧. ભગવને દીક્ષા લીધા પછી અધિકનિદ્રા પણ લીધી નહેાતી, વળી કયારેક અચાનક નિદ્રા આવી જતાં તે પેાતાના આત્માને જાગ્રત કરી લેતા હતા.
૨૮૨. નિદ્રારૂપ પ્રમાદને સ'સારનુ` કારણ સમજતા એવા ભગવાન સદા અપ્રમત્તભાવે સયમમાં વિચરતા હતા. રાત્રે તેમને કયારેક ઊંધ આવતી ત્યારે ભગવાન આમ તેમ ફરીને નિદ્રા ટાળવાના પુરુષા
કરતા હતા.