Book Title: Aagam Manjusha 38A Chheyasuttam Mool 05 A Jiyakappo Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri Publisher: Deepratnasagar View full book textPage 5
________________ य रतं सवं तु पगासती। एवं उवणतो होति, तं संमिणं तु जं वयं ॥ ४॥जं च लोगमलोगं च, सबतो पुत्रमादिसु। सो सके तु जे भावा, दश्तो खेत्तकालतो ॥५॥ भावतो व जे भाषा, णत्यि जे तु ण पासती। अभावा णत्थिताए तु, जाणती पासतीवि य ॥६॥ अह सबदवपरिणामभावविण्णत्तिकारणमणतं। सासयमचाचाहं एगविहं केवलण्णाणं ॥७॥ सर्व णेयं चउहा एतस्स परूवणट्टयाए तु। गाहामुत्तं वुत्तं अहत्ति जं वण्णितं हेट्ठा ॥८॥ भिण्णग्गहणं खलु कालतो तु सो घेप्पती तु एतेसिं। दशादीण चउण्हं परिणामो फ्जया जाण ॥९॥ जीवाण अजीवाण य उप्पायवयधुवत्तपज्जाया। परपचएण तिण्हं धम्मादीयाण परिणामो ॥१००॥ गतिठितिअवगाहेहिं संजोगवियोगओ य सो होइ। ओदइयादीयाणं परिणामो होइ भावाणं ॥१॥ एतेसिं चिय दशादियाण कालो तु होति परिणामो । कालं पति पति सुहुमादिएमु वण्णादिपरिणामो॥२॥ दशादीपरिणाम सा जाणाति केवली अखिलं। किं भवती परिणामो? एयस्स उ कारणं इणमो॥३॥ वीससपयोगि अब्भातियाण खंधाण वीसमुप्पायो। पण्णरसहा पयोगो तिविहे कालम्मि परिणामो॥४॥ जो केवली मणूसो ण सो तु बाहं करेऽण्णसत्ताणं। णियमेण अणाबाई पावइ मोक्वं खविय सेसं ॥५॥ ज छउमत्थियणाणं केवलिणो ण खलु विजए तं तु । जम्हा खयोवसमिए बहुंते छाउमत्था उ॥६॥ भावे केवलणाणं वट्टति णियमेण खाइए णिचं। ण उ अक्खीणे मीसे खाइयभावस्स उप्पत्ती ॥७॥ तम्हा एगविहं खलु केवलणाणं तु होति उवषण्णं । जेणाऽऽह केवलम्मिवि छ(गु)पुणाऽणामोहता तेसि ॥८॥ आदिगरा धम्माणं चरित्तवरणाणदसणसमग्गा। सात्तगणाणेणं क्वहार ववहति जिणा ॥९॥ पवक्खाबहारी इंदियणोइंदिएम वक्खातो। आगमजोल बबहारो पारोक्खं त इमं वोच्छं ॥११०॥ पञ्चक्खागमसरिसो होति परोक्खोवि आगमो जस्स। चंदमुहीच तु सोविहु आगमववहारवं होति ॥१॥णातं आगमियंतिय एगहूँ जस्स सो परायत्तो। सो पारोक्खो वुचति तस्स पदेसा इमे होति ॥२॥ पारोक्खं वत्रहारं आगमतो सुतधरा ववति। चोइसदसपुत्रधरा णवपुधिय गंधहत्थी य॥३॥ किह आगमववहारी?. जम्हा जीवादयो णव पयत्था। उवलदा तेहिं तू सोहिं णयवियप्पेहिं ॥४॥जह केवली वियाणति दई खेत्तं च काल भाव च। तह चउलक्खणमेत्तं सुतणाणीवी बियाणाति ॥५॥ मासविवडिंढ मासिगहाणीय पणगहाणी या एगाहे पंचाई पंचाहे चेय एगाहं ॥६॥ रागहोसविवाढि हार्णि वा णातु देति पश्चरखी।चोहसपशादीवितहणाउंतिहीणसहियं ॥ ७॥ चोअगपुच्छा पञ्चक्रवणाणिणो घेवेऽवि कह पहुं देति?। भण्णति सुणसू एत्यं विटुंतं बाणिएण इमं ॥८॥ जं जहमोई रयणं तं जाणति रयणवाणियो णिउणो। योर्ष तुर महलस्सवि कासति अप्पस्सवि बहुं तु ॥९॥ अहवावि कायमणिणो सुमहछस्सावि कागिणी मोछ । वइरस्स तु अप्पस्सवि मोठं होती सतसहस्सं ॥१२० ॥ इय मासाण बहुणवि रागहोसऽप्पयाए थोवं तु । रागहोसोश्चया पणगेवि जिणा पहुं वेंति॥१॥ पञ्चक्खी पञ्चवं पासति पडिसेवगस्स सो भावं। किह जाणति पारोक्खी ? णातमिणं तत्य धमएणं ॥२॥ णालीधमएण जिणा उवसधारं करेंति पारोक्खे। जह सो कालं जाणति सुएण सोहिं तहा सो तु ॥३॥ जेणं जीवाऽजीवा उवलदा सबभावपरिणामा। तो पुराधरा सोहिं कुवंति सुओ वदेसेणं॥४॥तं पुण केण कतं तू सुतणाणं जेण जीवमादीया। णज्जति सबभावा ? केवलणाणीण तं तु कतं ॥५॥ संतेवि आगमम्मी जाहे आलोतियं तु तेण भवे । सम्मं णाऽऽलोएती पडिवजति सारियो जइया ॥६॥ तो तस्स उ पच्छित्तं जेण चिसुज्झति तग पयच्छति । आगमववहारी छविहोवि पलिउंचिए ण देति ॥ ७॥ आलोतियपडिकते होती आलोयणा तु णियमेणं । अणलोहयम्मि भयणा किह पुण भयणा भवति तस्स ॥८॥ आलोयणापरिणतो अंतर कालं करे अभि(वि)मुहो वा। अह्वाची आयरिओ एमेच य होति संपत्तो ॥९॥ आ-2 राहओ तु नहवी जं सम्मालोयणापरिणतो तु। णाराहेति अपरिणयो एवं भयणा भवति एसा ॥१३०॥ अवराहं वियाणति, तस्स सोहिं व जहवीतहाऽवाऽऽलोयणा पत्ता, आलोअंते बहु गुणा ॥१॥ दशेहिं पजवेहि य कमखेत्ते कालभावपरिसुद्धं । आलोयणं सुणित्ता तो ववहारं पउज्जति ॥२॥ दो सचित्तादी पज्जव दया बहू विगप्पेहिं । पूधाणुपुचिमादी कमओ एवं तु आलोए ॥३॥ अद्धाण जणवए वा खेते काले सुभिक्ख दुम्भिक्खे। भावे हद्दगिलाणे सेविय जह तं तहाऽऽलोए ॥४॥ अहवा सहसऽण्णाणा भीएण व पेप्लिएण व परेहिं । बसणेण पमाएण व मूढेण व रागदोसेहि ॥५॥ पुर्ण अपासिऊणं छूटे पायम्मि जं पुणो पासे । ण य तरति णियत्तेउं पायं सहसाकरणमेयं ॥ ६॥ अण्णतरपमाए असंफउत्तम्सऽणोवउत्तस्स । इरियासु भूतत्थे अवतो एतदण्णाणं ॥ ७॥ भीओ पलायमाणो अभियोगभएण वाबि जं कुज्जा। पडितो व अपडितो वा पेखिजा पेलिओ पाणे ॥८॥ गीतादि होति बसणं पंचविहो खल भवे पमादो उ। मिच्छत्तभावणा तू मोहो तह रागदोसा ऊ॥९॥ एतेसिं ठाणाणं अण्णयरे कारणे समुप्पण्णे । तो आगमवीमंसं करेंति अत्तातच भएणं ॥१४० ॥ जदि आगमो य आलोयणा य दोषिणवि समं तु निश्यति। एसा खलु वीमंसा जो असहू जेण वा मुझे ॥१॥नाणमाईणि अण्णा(त्ता)णि, जेण अत्थे(नो) उ सो भवे । रागहोसप्पहीणे वा, जे व इट्टा विसाहिए ॥२॥ सुतं अत्थे उभयं आलोयण आगमो इती उभयं। जंतं उभयंति वुत्तं तत्येसा होति परिभासा ॥३॥ पडिसेवणातियारे जदिनाउछ जहकर्म सवे। नहु देती पच्छित | आगमयवहारिणो तस्स ॥४॥ पडिसेवणातियारे जदि आउद्दइ जहरूमं सके। ति तओ पच्छितं आगमववहारिणो तस्स ॥५॥ कहेहि सा जो युनो, जाणमाणोवि गृहनि। ण तस्स (२५३) २०१२ जीतकल्पभाष्य - मुनि दीपरत्नसागरPage Navigation
1 ... 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 ... 56