Book Title: Aagam Manjusha 38A Chheyasuttam Mool 05 A Jiyakappo
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 49
________________ अणुग्धाया। मीसाविअ णेतवा अड्ढोकंतीएं सर्व्वत्य ॥ २३२०|| अहवा वा णिष्ठिगती पुरिमेकासण तहेव आयामं तत्तो चउत्थ पणगं दस पण्णर वीस पणुवीसा ॥ १ ॥ मासो लहु गुरु चतु उच्च लहू गुरू च्छेद मूल अणवडो पारंचिए य तत्तो पणयादीहासण तहेब ॥ २ ॥ लहू गुरुग मीसगाविय तहेव एत्यंपि होन्ति णायथा एवं एवं दाणं बुद्धीए होति विष्णेयं ॥ ३ ॥ एमेव य समणीणं णवरं दुगवज्जितं तु कातथं। अणवडो पारंची एयदुर्ग णत्थि समणीणं ॥ ४ ॥ अहवा पुरिसा दुविहा समासतो होन्तिमे उ णातव्या एगविहारी य रहा गणबद्धविहारिणो चैव ॥ ५ ॥ गच्छा हि णिग्गया जे पडिमापडिवण्णया य जिणकप्पी जे याबि सयंबुद्धा इत एगविहारिणो तिविहा ॥ ६ ॥ ते णिचमप्पमत्ता जति आवजे कहंचि कम्मुदया। तक्खणमेव तु तं पट्टवेति नियमायसक्खी वा ॥ ७ ॥ संघयणधितिसमग्गा सत्ताहिट्टियमहन्तजोगधरा। सुबहुपि हु आवण्णा वहन्ति णिरणुग्गहं सव्वं ॥ ८॥ आलोयणोवयुक्ता ते तू आलोयणाएं सुज्झति । तेसिं जाव तु मूलं करेन्ति सतमेव सुज्झति ॥ ९ ॥ अणिगृहियबलविरिया जहवादीकारया य ते धीरा उत्तमसदसमण्णागया य सुज्झति ते णियमा ॥ २३३० ॥ गणपडिवदा दुविहा जिणपडिरूवी य होति थेरा य जिणपडिरूबी दुविहा विसुद्धपरिहारऽहालंदी ॥ १ ॥ ते णिचमप्पमत्ता जति आवजे कहंचि कम्मुदया। तक्खणमेव हु तं पट्ट वेन्ति कप्पट्ठियसगासे ॥ २ ॥ संघयणधितिसमम्मा सत्ताहिद्वियमहंतजोगधरा सुबहंपि हु आवण्णा वहंति णिरणुग्गहं धीरा ॥ ३ ॥ अट्ठविहा पट्टवणा तेसिं आलोयणाति मूलंता । तं पट्टत धीरा सुज्झति विमुज्झचारिता ॥ ४ ॥ थेरावि विमुद्धतरा तेसुवि जति कोइ किंचि आवजे। तक्खणमेव तु तं पट्टवेंति णियमा गुरुसगासे ॥ ५ ॥ एत्थ य पट्टवणं पति आयरिओ विहिमिणं अजाणतो लछेइ य अप्पाणं तंपिय सीसं ण सोहेति ॥ ६ ॥ पुरिसेत्ति गतं दारं इमं तु पडिसेवणं पवक्खामि सा पुण चतुहा सेवण आउट्टियमादिमाहंसु ॥ ७॥ आउट्टियाय दप्पप्पमायकप्पेहि वा णिसेविज्जा दव्वं खेत्तं कालं भावं वा सेवओ पुरिसो ॥ मू० ७४ ॥ ८ ॥ आउट्टिया उवेचा दप्पो पुण होति वग्गणादीओ। कंदप्पादि पमाओ अहव कसायादिओ ओ ॥ ९ ॥ कसाय चिकहा वियडे इंदिय जिद्द प्पमाय पंचविहो । एस पमायो भणितो कप्पं तु इमं पवक्खामि ॥ २३४०॥ गीयत्थो कडजोगी उवउत्तो जयणजुत्ती सेवेजा। गाहापच्छद्धस्स तु इणमो उ समासतो वोच्छ्रं ॥ १ ॥ दव्वं आहारादी खेत्तं अदाणमादि गातव्वं कालो ओमादीओ हडगिलाणादि भावो तु ॥ २ ॥ जं जीयदाणमुत्तं एवं पातं पमायसहि यस्स । एतो जिय ठाणंतरमेगं वड्ढेज दप्पवयो ॥ मू० ७५ ॥ ३ ॥ जं जीतदाण भणियं णिब्बीतियमादि अट्टमं अंते । ततियपडिसेवणाए पमायसहियस्स एयं तु ॥ ४ ॥ दप्पपडिसेवणाए पुरिमड्ढादी तु होति दायव्वं अंते दसमं दिजा आउट्टीए उ वोच्छामि ॥ ५ ॥ आउट्टियाए ठाणंतरं व सट्टाणमेव वा दिजा। कप्पेण पडिकमणं तदुभयमहवा विणिदिहं ॥ मू० ७६ ॥ ६ ॥ आउट्टियावराहे एकासणमादि अंते बारसमं पाणतिपायवराहे सद्वाणं होति मूलं तु ॥ ७ ॥ कप्पेण उ सेवाए तह सुद्धो अहव मिच्छकारं तु अहवा तदुभयमुत्तं आलोयपडिक माहिति ॥ ८ ॥ आलोयणकालम्मिवि संकेसविसोहि भावतो गातुं हीणं वा अहियं वा तम्मत्तं वावि देजाहि ॥ मू० ७७ ॥ ९ ॥ आलोयणकालम्मिय गृहति अहवा विकुञ्चती किञ्चि। सो संकिलिदुचित्तो तस्सऽहितं दिज्ज ऊणं वा ॥ २३५०॥ जो पुण आलोएन्तो काले संवेगमुबगतो जो उ। निंदणगरहादीहिं विसुदचितो तु तस्सऽप्पं ॥ १ ॥ जो पुण आलो एन्तो गवि गूहति णवि य दिए जो तु। सो मज्झिमपरिणामो तस्स उ देजाहि तम्मत्तं ॥२॥ इति दशादिबहुगुणे गुरुसेवाए य बहुतरं देजा। हीणतरे हीणतरे हीणतरं जाव झोसोति ॥ मूत्र ७८ ॥ ३ ॥ इति एस दश खेत्ते काले भावेसु बहुगुणेस् तु गुरुसेवा तु पहाणा एतेसु बहुतरं दिजा ॥ ४ ॥ हीणतरे हीणतरंति देज दष्वादिमादिहीणेहिं । तह तह हीणं देजा झोसेज व सहीणस्स ॥ ५ ॥ झोसिजति सुबहुपि हु जीएणऽण्णं तवारिहं बयो। वेयावचकरस्स य दिजति सानुग्गहतरं वा ॥ मू०७९ ॥ ६ ॥ झोसण खवणा मंचण एगट्ठा तं तु मुच्चए कम्स ? अणवथं तु बहते जह पट्टविए उ उम्मासे ॥ ७ ॥ पंचदिणेहि गएहिं पुणरवि जइ सो उ अण्णमावजे तो से तं तहिं छुम्मति एवं झवणा तु तस्स भवे ॥ ८ ॥ वेयावच करेंतो जति आवजति तु किंचि अण्णतरं तावतितं से दिज्जति जं णित्थरती तु सो बोढुं ॥ ९ ॥ कालं ठावितु दिक्खे णित्थिण्णे तं तु काहिती सो तु एय नवारिह भणितं अरुणा छेदारिहं वोच्छ्रं ॥ २३६० ॥ नवगडिओ तबस्स य असमत्थो तवमसहन्तो य तवसा त जो ण दम्मति अतिपरिणामप्पसंगी य ॥ मृ० ८० ॥ १ ॥ सुबहुतरगुण भंसी छेदावत्तिसु पसज्जमाणो य। पासत्थादी जोऽविय जतीण पडितपिओ बहुसो ॥ मू० ८१ ॥ २ ॥ उक्कोसं तवभूमी समतीओ सावसेसचरणो य छेदं पणगादीतं पावनि जा धरति परियाओ ॥ मू० ८२ ॥ ३ ॥ नवबलिओ देह तवं अहं समत्थोत्ति गडिओ एस तबअसमत्य गिलाणो बालादी अहव असमत्यो ॥ ४ ॥ जो उ ण सद्दति तवं अहवावी जो नवेण णवि दम्मे। अतिपरिणामो जो तू पुणो पुणो सेवति पसंगी॥ ५ ॥ उत्तरगुण बहुगा तू पिंडविसोहादिगा उ णेगविहा। भंसेति विणासेती पुणो पुणो जो तु ताई तु ॥ ६ ॥ छेदावतीओ वा पकरेति पसज्जनी य जो तेसुं । अणापासत्यादी आदींसहेणिमाहंसु ॥ ७ ॥ पासत्थोसण्णो वा कुसील संसत्त अहव णीओ वा वेयावश्चकराइण जतीण पडितप्पिओ बहुसो ॥ ८ ॥ उक्कोसा तवभूमी आदिजिणिदस्स होति वरिसं तु । मज्झिमगाण जिणाणं अट्ठ उ मासा भवे भूमी ॥ ९ ॥ चरिमस्स जिनिंदस्सा उक्कोसा भूमि होति छम्मासा। एयं तू उक्कोसं समतीओ चरणसेसो य ॥२३७० ॥ (२६४) १०५६ जीतकल्पभाप्यं मूनि दीपरत्नसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56