Aagam Manjusha 38A Chheyasuttam Mool 05 A Jiyakappo

Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

Page 44

तणा दवाखभे असिवे। ओमोयरिय पयोसे भए पगहणं अणुण्णातं ॥७॥ तिक्सुत्तो सक्खेत्ते चउदिसि मग्गिऊण कडजोगी। दवस्स य दालभया सागारियसेवणा दवे ॥८॥ केरिसयो तू राया ? भेया पिंडस्स के व? सिं दोसा । फेरिसयम्मि व कजे कप्पति १ काए व जयणाए? ॥९॥ मुदिए मुखऽभिसित्ते मुदिओ जो होति जोणिसुद्धो तु। अभिसित्तोप परेहिं सयं व भरहो जहा राया ॥२०७०॥ पढमगभंगे बजो होतुवमा वावि जे भणिय दोसा। सेसेसु होयऽपिंटो जहिं दोसा तं विवजेजा ॥१॥ असणादीया चउरो वत्ये पादे य कंबले चेव। पाउंछणए य तहा अट्ठविहो रायपिंडो तु ॥२॥ अट्ठविह रायपिंड अण्णयरायं तु जो पडिग्गाहे। सो आणा अणवत्थं मिच्छत्त विराहणं पावे ॥३॥ दोसा इमे ईसरतलवरमाईबिएहिं सत्यवाहेहिं। णिन्तेहिं अइन्तेहि य वाघातो होति साहुस्स ॥४॥ ईसर भोइयमादी तलवरपट्टेण तलवरो होति। वेद्गुणपट्टो सेट्ठी पचंतणिवो उ माडंबी ॥५॥ जा णिन्तऽइन्त ता अच्छतो तु सुत्तादिभिक्खपरिहाणी। इरिया अमंगलंतिय पाडा(हा)हणणा इहरहा तु ॥६॥लोमे एसणघातो संका तेणे णपुंस इत्थी य। इच्छतमणिच्छते चातुम्मासा भये गुरुगा |आ अण्णत्थ एरिसं दुल्लभंति गेण्हेजऽणेसणिजंपि। अण्णेणवि अवहरिए संकिजति एस तेणोत्ति ॥८॥ संका चारियचोरे मूलं णिस्संकिए य अणवट्ठो। परदारि अहिमरे वा णवमं णीसंकिते दसमं ॥९॥ अलभंता य वियार इस्थिणपुंसा बलावि गिण्हेजा। आयरिय कुलगणे वा संघे वा कुज पत्यारं ॥२०८०॥ अण्णेचि अस्थि दोसा गोम्मियआइण्णरयणमादी या तण्णीसाए पवि. से तिरिक्खमणुया भवे दुट्ठा ॥१॥ गोम्मियगहणा हणणा रण्णो य णिवेइयम्मिजं पाये। आदिण्णरतणमादी सत गेण्हेयरो व तणीसा ॥२॥चारियचोराभिमरा कामी व विसंति तत्थ तण्णीसा । वारणतरच्छवग्घा मेच्छा य णराव घाएजा ॥३॥ दुविहे गेलण्णम्मी णिमंतणा दबदुलझे असिवे । ओमोयरिय पदोसे भए व गहणं अणुण्णायं ॥४॥ तिक्सुत्तो सक्खेत्ते चउदिसि मम्गितृण कडजोगी। दबस्स य दुभता जतणाए कप्पती ताहे ॥५॥ कितिकम्मंपिय दुविध अभुट्ठाणं तहेव वंदणयं । समणेहि य समणीहि य जहारिहं होति कायवं ॥६॥ सवाहिं संजईहि कितिकम्मं संजताण कातत्रं । पुरिसुत्तरिओ धम्मो सबजिणाणंपि तित्यम्मि ॥७॥ तुच्छत्तणेण गवो जायइ ण य संकते परिभवेणं । अण्णोऽपि होज दोसो थियासु माहुजहजासु ॥ ८॥ अविय हु पुरिसपणीतो धम्मो पुरिसो य रक्खितुं सत्तो। लोगविरुद्धं चेयं तम्हा समणाण कातवं ॥९॥ पंचजामो धम्मो पुरिमस्स य पच्छिमस्स य जिणस्स । मज्झिमयाण जिणाणं चातुजायो भवे धम्मो॥२०९०॥ पुरिमाण दुनिसोझो चरिमाणं दुरणुपालयो कप्पो। मज्झिमयाण जिणाणं सुविसोझो सुरणुपालो य॥१॥ जड्डत्तणेण हंदी आइक्खविभागउवणया दुक्खं । सुहसम्मु(सुदुसंसु)यदंताण य तितिक्ख अणुसासणा दुक्खं ॥२॥ मिच्छत्तगोबियाणं दुश्वियड्ढमतीण ठाणसीलाणं । आइक्खितु अइदुक्खं उवणेउं वापि दुक्खं तु ॥३॥ दुक्खेहि मच्छियाण तणुधितिअवलत्तयो य दुतितिक्खं । एमेव दुरणुसासं माणुक्कडयाय परिमाणं ॥४॥ एते चेव य ठाणा सपण्णउजुत्तणेण मज्झाणं । सुहृदुहउभयचलाण य विमिस्सभावा भवे मुहुमा ॥५॥ पुवतरं सामइयं जस्स कयं जो वतेसुबह(वाठ)वितो। एस कितिकम्मजेडोण जातिसुययो दुपक्सेऽचि॥६॥ सा जेसि तुवटुवणा जेहि य ठाणेहिं पुरिमचरिमाणं । पंचायामे धम्मे आएसतिगं चिमं सुणसु ॥७॥ दस चेव छच चतुरो एते खलु तिणि होन्ति आदेसा। कतरे हवन्ति दस तू? भण्णति मुणसू इमे ते तू ॥८॥ ततो पारंचिया वृत्ता, अणवठ्ठप्पा य तिण्णि तु। दसणम्मि य वन्तम्मि, चरित्तम्मि य केवले ॥९॥ अदुवा चियत्तकिच्चे, जीवकायं समारभे। सेहे य दसमे बुत्ते, जस्सोबट्टावणा भवे ॥२१०० ॥ एते दस तू वृत्ता अण्णादेसेण होति छत्तु इमे । तिण्णिति पारंचेकं अणवट्टप्पावि तिण्णेकं ॥१॥ दंसणवन्ते तइए चरित्तवंते भवे चउत्थे तु । पंचम चियत्तकिच्चो छट्ठो सो होउवटुप्पो ॥२॥ एसो वितियाएसो ततियाएसो इमो मुणेयचो। चत्तारि व उवठप्पा कयरे तु? इमे मुणेतना ॥ ३॥ पारंची अणुबट्ठा दंसणचरणेसु ते पहिट्ठा तु। दसणचरित्तवंता तो दोण्णेते भवन्ती तु ॥४॥ चियत्तकियो सेहो य चत्तारेते हवंतुवटुप्पा। एते तिण्णादेसा उवठवणाए मुणेतवा ॥५॥ केवलगहणं कसिर्ण जति वमती दंसणं चरितं वा। तो तस्स उबट्ठवणा देसे वंतम्मि भयणा तु ॥६॥ एमेव य किंचि पदं सुयं च असुयं च अप्पदोसेणं। अविकोविए कहेन्तो चोइय आटह सुदो तु ॥७॥ सो पुण दंसणवंतो अणभो. गेण तु अहव आभोगा। अणभोगेणं तहियं कोयी सड्ढो तु संवेगा ॥८॥ दठूण णिण्हगे तू एते साहू जहुत्तकारित्ति। णिक्खंतो अणभोगा विट्ठी अण्णेहिं साहहिं ॥९॥ भणिओ य णिण्हगाणं कीस सगासे तुम सि णिक्खंतो? तो बेति ण याणामि एयविसेसं अहं भंते! ॥२११०॥ एवमणाभोगेणं मिच्छत्तगतो पुणोवि सम्मत्तं । जो पडिवण्णो सो तू आलोतियणिन्दितो सुद्धो॥१॥ सो चेव य परियायो णस्थि उवट्ठावणा पुणो तस्स । त चिय पच्छित्तं से जं चिय सम्मं तु पडिबजे ॥२॥जो पुण जाणतो चिय गतो तु होजाहि णिण्हएमुंत। पुणरागतो य सम्म तस्स उबट्ठापणा भणिया ॥३॥ छहं जीवनिकायाणं, अणप्पज्झो तु विराहओ। आलोतियपडिकतो, सुद्धो हपति संजतो ॥४॥ छहं जीवणिकायाणं, अप्पज्झो तू विराधयो । आलोतियपडिकतो, मूलच्छेनं तु कारए ॥५॥ खित्तादिजणप्पज्झो अणभोगेण व जो गतो मिच्छ। सो तु अपायच्छित्तोऽविराहती तस्स दिन्तो तु ॥६॥ जं जो तु १०५१ जीतकल्पभाष्य -
मुनि दीपरत्नसागर
ba