Book Title: Aagam Manjusha 38A Chheyasuttam Mool 05 A Jiyakappo
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
View full book text ________________
विहिणा। तेवि य तं तु परिच्छे दुविहपरिच्छाएं इणमो तु ॥८॥ कलमोयणो य पयसा अज्णं व सभावअणुमतं तस्स। उवणीयं जो कुछइ दब्बपरिच्छाएं सो सुदो ॥९॥ भावे पुण, पुच्छिजइ किं सलेहो कतोत्ति ण कयोति । इति उदिए सो ताहे इंतृणं अंगुलिं दाए॥४००॥ पेच्छह ता एवं किं कतो ग कतोत्ति एवमुदितम्मि । भणति गुरू ताण तयो एवं चिय ते ण सलीढं ॥१॥ण हु ते दव्यसंलेहं. पुच्छे पासामि ते किस ! कीस ते अंगुली भग्गा?, मावं संलिहमाउर ! ॥२॥ भावो चिय एत्यं तृ संलिहियग्बो सदा पयत्तेणं । तेणाय? साहे दिटुंतोऽमचकोंकणए ॥३॥रण्णा कोंकणगामच्चा, दोऽवि णिविसया कता। दोदिए कजियं छोदूं, कोंकणो तक्खणा गतो ॥४॥ भणिजोबइलाए काए, अमचो जा भरेइ तु। ताब पुण्णं तु पंचाहं, जेलिए णिहणं गतो ॥५॥ एवं जेहिं तु संलीढो, मावो जेते तू सागा । असलीदे ण साहेन्ति, अमबो इव ते खलु ॥६॥ईदियाणि कसाए य, गारखे य किसे कुण। ण चेयं ते पसंसामो, किसं साह ! सरीरगं ॥ ७॥ एवं परिच्छिऊणं जदि सुद्धो ताहे तं पडिच्छति। ताहेय अत्तसोहि करेति विहिणा इमेणं तु ॥८॥ आयरियपादमूलं गंतृर्ण सति परकमे ताहे। सवेण अत्तसोही परसक्खीयं तु कायथा ॥९॥जह सुकुसलोवि केजो अण्णस्स कहेति अप्पणो वाही। वेजस्स व सो सोतुं तो परिकम्म समारमा ॥ ४१०॥ जाणतेणवि एवं पायच्छिन्नविहिमप्पणा णिउण। तहवि य पागडतरयं आलोएतवयं होति ॥१॥ छत्तीसगुणसमण्णागएण तेणवि अवस्स काया। आलोयण निंदण गरहणा यण पुणो य चितियंति ॥२॥ किं कारणमालोयण एव पयत्तेण होति दायमा । भण्णइ सुणसू इणमो आलोयंतस्स जे उ गुणा ॥३॥ आयार विणयगुण कप दीपणा अत्तसोहि उजुभावो। अजव महब लाघव तुट्ठी पल्हायजणणं च ॥४॥ पावजादी आलोयणा तु तिहं चतुक्रिय विसोही। जह अप्पण्णो तह परे कायका उत्तिमहम्मि ॥५॥ तिण्हंतीणाणावी शादि चउकर्ग मुणेयम्। जो अतियारो तेमू कयों आलोएति तं साधं ॥ ६॥णाणे वितहपरूवण जं वा आसेवितं तदवाए। चेयणमषेयर्ण वा दवे खेत्तादिसु इमं तु ॥ ७॥ णाणणिमितं अखाणमेति ओमेव अच्छति नदट्ठा। णाणं च आगमेस्सा कुणती परिकम्मर्ण देहे ॥८॥ पडिसेवति विगईओ मेहाव व एसती पियति। वायंतस्स व किरिया कया तु पणगाविहाणीए ॥९॥ एमेष दसणम्मिवि सरहणा णवरि तत्य णाणतं । एसणइत्थीदोसे पयंति परणे सिया सेवा ॥ ४२०॥ अहवा तिग साबण दामादी चउकमाहब(क)। आसेवियं णिरालंबजओ आलोयए तेतु ॥१॥ पडिसेवणातियारा जदि वीसरिया फहिचि होजाहि । तेसु कह वहियाचं सादरणम्मि समणेणं ? ॥२॥ जे मे जाणंति जिणा अपराहे जेसु जेसु ठाणेसु। तेज आलोएउ उव. हितो सत्रभावेणं ॥३॥ एवं आलोएंतो विसुदभावपरिणामसंजुत्तो। आराहओ तहवि सो गारवपलिउंचणारहितो॥४॥ ठाणं पुण केरिसयं होति पसत्यं तु तस्स जं जोग ? । भण्णति जस्थ ण होजा माणस्स उ तस्स वाघाओ ॥५॥ गंधानहजड्डऽस्सचकजंतऽम्गिकम्मपुरुसे याणान्तकरयगदवडडाम्बिल पाडाहय रायपह॥६॥ चोरगकाहगकातालकरकए पुष्फ
वियडे णागघरे पामणिए य ॥७॥पदमबितिएस कप्पे उद्देसेस उवस्सया जेतु। विहिसुलेय णिसिद्धा तधिवरीए भवे सिजा ॥८॥ उज्जाणे तरुणरूबरख). मूले सुण्णघर अणिसह हरिय मग्गे य। एवंविहे ण ठाया होज समाहीय वाघाओ॥९॥ इंदियपडिसंचारो मणसंखोभकरणं जहि णस्थि। पाउस्सालाई दुखे अणुण्णवेऊण ठायंति ॥४३०॥ पाणगजोम्गाहारे ठवेंति से तत्व जत्थ ण उवेन्ति। अप्परिणया व सो वा अप्पञ्चय गहिरक्खट्ठा ॥१॥ मुत्तभोगी पुरा जो तु, गीयत्योविय भावितो । संसाऽहारधम्मे, सोवि सिप तु सम्भती ॥२॥ पडिलोम अणुलोमा पा, चिसया जत्य दूरतो। ठावित्ता तत्व से णिचं, कहणा जाणगस्सवि ॥३॥ पासत्योसण्णकुसीलठाणपरिणजिया उणिजवगा। पियधम्मऽवजमीरू गुणसंपण्णा अपरितंता ॥४॥ जो जारिसतो कालो भरहेरवएसु होति वासेसु । ते वारिसया ताया अहयालीसा तु णिजयगा ॥५॥ उगल दार संचार का वादी य अम्गदारम्मि। भत्ते पाण वियारे कहग दिसा जे समत्या य॥६॥मालससु एतेसु. एकेके चउरो मवे। दिसि पाउसु पुष्य एकेके, अत्यालीसं मति तु ॥७॥एवं खलु उक्कोसा परिहार्यती हर्वति दो बेय । दो गीय किं णिमित्तं ? असुण्णकरणं जहण्यणं ॥८॥ तस्स य चरिमाहारो बडो दायों तथळेबद्वारा सबस्स परिमकाले अनीय तह समुजला ॥९॥गर विगइ सत्त ओदण अट्ठारस पंजणुषपाच । अणुपुष्विविहारीणं समाहिकामाण उपहर ॥४४०॥ कालसभाषाणुमतो पुनमुसिओ सुबओवाहो पा। मोसिमति सोविवहा जयणाय चउबिहाहारे॥१॥ तन्हाळेदम्मि कतेण तस्स तहितं पपत्तए भावो। अब कहिचुप्पजति तइति वियत्तेइ एवं तु ॥२॥किपतंगोषमुत्तं मे, परिणामामुथि सुपि । विद्वसारो सुई झाइ, बोयणेसेव सीययो॥३॥ परिमं च एस मुंजति सद्धाजणणं च होति उमएवि । संजयगिहिया वा तो देति इमीयतु बिहीय ॥४॥ ति(विमोसिरिही सो वा उद्योसगाई दवाई। मम्गेत्ता जयणाए परिमाहारं पदसेति ॥५॥ पासित्तु ताणि कोयी तीरप्पत्तस्स किं ममेतेहि ।। रामपुप्पत्तो संवेगपरायनो होति ॥६॥सई मोचा कोई चिशीकारं इमेण कि मे?त्ति । वेरम्ममणुप्पत्तो संवेगपरायणो होति ॥ ७॥ सर्व मोचा कोई मनुन्नस्सपरिणतो हवेजाहि। तपऽनुपंचतो देसं सवं परोहीया ॥ ८॥ विगयीकयानुषधे आहार:१०१८ जीनकम्पभाष्य -
मुनि दीपरत्नसागर
Loading... Page Navigation 1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56