Zabak Divdi

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

Page 8

સ્ત્રીઓ કંઈ ઘરમાં થોડી ભરાઈ રહે ?
છગન શેઠની ઝબકે આગેવાની લીધી, ઘરઘરમાંથી સાંબેલાં, ધોવાના ધોકા અને વલોણાના રવૈયા એકઠા કરવામાં આવ્યા.
આ પછી ઘરના લીંપેલ-ગૂંપેલ આંગણામાં મગ પાથરવામાં આવ્યા.
માણસ મગ પર ચાલે કે લપસીને નીચે પડે.
પાછળ ઝબકની વીજળીસેના - સાંબેલા, ધોકા વગેરે શસ્ત્રો સાથે તૈયાર જ ઊભી હોય.
માણસ પડ્યો કે માથે સાંબેલું ઝીકાયું જ સમજો અને પછી સાંબેલાં પર સાંબેલાં ! માણસનો બોરકૂટો જ કરી નાખવાનો.
સાંજ પડી. અંધારાં ઊમટવા લાગ્યાં.
મંદિરની ઝાલર રણઝણી રહી ને મિયાણા પાદરમાં દેખાયો.
જોયું તો ચારે કોર તૈયારી. ગામ આખું ખડે પગે. માણસો સામનો કરવા માટે ગોઠવાઈ ગયેલા.
લૂંટારાનો ચાડિયો ગામમાં ખબર કાઢવા ગયેલો. છે એ સમાચાર લઈને આવ્યો કે પેલી ઝબક દીવડીએ (૧૨)-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- ઝબક દીવ
આખા ગામને ખડું કરી દીધું છે.
લૂંટારાના આગેવાને વિચાર કરીને કહ્યું,
ગામ નાનું છે. લોકો સંપીલા ને બહાદુર છે. ઝપાઝપી જરૂર થશે. કદાચ પાછાય ભાગવાનો વારો આવે. વળી લૂંટમાં તો ખાસ કંઈ હાથ નહિ આવે. માટે ચાલો, પાછા ફરો.”
સહુ પાછા ફરવાની તૈયારીમાં હતા, ત્યાં આગેવાન મિયાણો કહે,
એમ ને એમ ચાલ્યા જઈશું તો નામોશી થશે. છગન શેઠની દીકરી ઝબકે આપણને મામા કહ્યા. બોલાવો એને અને કહો કે ભાણેજનું ગામ અમારાથી લૂટાય નહિ એટલે પાછા જઈએ છીએ.”
તરત છગન શેઠને નોતરું ગયું.
છગન શેઠ વાણિયા હતા, પણ એ વખતના વાણિયા વીર હતા. તરત લૂંટારાને મળવા આવ્યા.
લૂંટારાએ કહ્યું,
“અમારી ઝબક દીવડીને મામા તરફથી રૂપિયા પાંચ કાપડાના આપજો. એણે આજ ગામને બચાવ્યું
- 0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
ઝબક દીવડી
-0-0-0
-0-0-0-0-0
-13