________________
વાતેય સાચી. પ્રજ્ઞા હતી નાની, પણ એની સમજ ઘણી મોટી હતી.
ડિસેમ્બર મહિનામાં પ્રજ્ઞાની વર્ષગાંઠ આવે. એની એક વર્ષગાંઠે દેશમાં યુદ્ધ ખેલાય. ભારત અને પાકિસ્તાન વચ્ચેનું યુદ્ધ.
દેશને ખાતર જવાન લડે. દેશ આખો તનમનથી જવાનોને મદદ કરે. ઠેરઠેર ફાળો ઉઘરાવાય.
પ્રજ્ઞાએ પોતાના પિતા પ્રફુલ્લભાઈ ઝવેરીને કહ્યું કે આ વખતે એ એની વર્ષગાંઠ નહીં ઊજવે.
માતાને કહ્યું, “વર્ષગાંઠના દિવસે આ વખતે કશું ખર્ચ કરવું નથી એ રકમ મને જ આપી દેજો.”
માતા કહે, “એ રકમને તું વળી શું કરીશ ?”
પ્રજ્ઞા કહે, “એ રકમ હું સંરક્ષણફાળામાં આપી છે દઈશ. દેશ પર ચડાઈ થઈ હોય, ત્યારે આપણે કેવી 0 રીતે વર્ષગાંઠ ઉજવી શકીએ ? જવાનો દેશને માટે
લોહી રેડતા હોય, ત્યારે આપણે કેવી રીતે આનંદ કરી ઈ શકીએ ? દેશ પહેલો, પછી બીજું બધું.” ૨ પ્રજ્ઞાને રોજ નાસ્તામાં એની માતા દમયંતીબહેન 0 બિસ્કિટ આપે. એક વાર પોતાના નાસ્તા માટે ઘરમાં
હતાં તેટલાં બધાં બિસ્કિટ લઈ લીધાં. નિશાળમાં જઈને એણે એ શિક્ષિકાબહેનને આપ્યાં. એમને જવાનો માટે ઉઘરાવાતી ચીજવસ્તુના ફાળામાં આપવા કહ્યું.
પ્રજ્ઞાને ચિત્રોનો ભારે શોખ. ૧૯૭૧માં ‘શંકર્સ વિકલીની બાલચિત્ર સ્પર્ધામાં ભાગ લીધો અને ઇનામ મેળવ્યું. એ નૃત્ય પણ શીખવા લાગી. બીજા ધોરણમાં ૯૩ ટકા ગુણ મેળવ્યા.
પ્રજ્ઞા ત્રીજા ધોરણમાં ભણતી હતી ત્યારની આ વાત છે. એક દિવસ એ નિશાળે ગઈ ન હતી. એની તબિયત બરાબર ન હતી. પેટમાં દુખતું હતું.
એ દિવસ હતો ૧૯૭૦ની બારમી નવેમ્બરનો.
પ્રજ્ઞાના પિતા ઑફિસમાં ગયા હતા. ઘરમાં એની માતા દમયંતીબહેન હતાં. એનો બે વર્ષનો નાનકડો છે ભાઈ હતો. ઘરકામ કરતો નાનો છોકરો પણ હતો. 4
દમયંતીબહેન એ વખતે બીમાર હતાં. એમને બ્લ્યુ થયો હતો. થોડા દિવસથી એમની તબિયત બરાબર ન છે હતી.
બપોરના બાર વાગ્યા. દમયંતીબહેન સ્નાન કરીને છે બહાર નીકળ્યાં. એકાએક એમને ગભરામણ થવા લાગી.
-0-0-0-0
0
-0-0-0-0-0
0
૨) -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- ઝબક દીવ
જનનીને નવજીવન આપ્યું !
