________________
બે બાજુ ભાલા જેવા અણીદાર દાંત.
જંગલી સૂવર અહીંતહીં ઘૂમતો જાય. મોટું માથું આમતેમ અફળાવતો જાય.
ગુસ્સામાં ધૂંવા-પૂંવાં થતો જાય. ક્રોધ એવો ચડ્યો હતો કે ડોકથી પીઠ સુધીના એના વાળ ખડા થઈ ગયા
હતા.
એક તો જંગલી સૂવર.
એમાં વળી ઘાયલ સૂવર.
ભારે ઝડપી દોટ લગાવે. એના દાંત એટલે જાણે પાણીદાર છરા.
સૂવરની ટક્કર પણ એવી. શરીરનું સઘળું બળ એકઠું કરીને એવા જોરથી દોડે કે ન પૂછો વાત. એની ટક્કર ઘોડાનો પગ તોડી નાખે.
એની ટક્કર હાથીની સૂંઢ ફાડી નાખે. એની ટક્કર વાઘનું પેટ ચીરી નાખે.
ખેતરમાં બુમરાણ મચી ગઈ. ભલભલા મરદની છાતી ધ્રુજવા લાગી. કાયર હતા એ ભાગવા લાગ્યા.
-૦૦ ઝબક દીવડી
३४
મજબૂત હતા એ સાધન ખોળવા લાગ્યા. ખેતરમાં કામ કરનારી સ્ત્રીઓ તો ભયથી છળી ઊઠી.
બસ, હવે સહુના રામ રમી ગયા ! જીવતો જમદૂત આવી પહોંચ્યો. કોઈ આમ નાસે, કોઈ તેમ નાસે, જાણે કશું સાન-ભાન જ નહિ.
જંગલી સૂવરનું માથું ભારે મોટું. ડોક પણ એટલી જાડી ને મજબૂત કે એ પોતે વાળી ન શકે.
ભયાનક ઝડપે સૂવર ખેતરમાં આવ્યું. પગ પાતળા, પણ દોડ ભારે તેજ. જેવું માથું મોટું, એવી ટક્કર જબરી. ઝડપ એવી કે આગળના દાંત ભાલાની માફક શિકારના શરીરમાં ખૂંપી જાય.
જંગલી સૂવર ઝનૂને ચડ્યું હતું. કોઈ શિકારીની ગોળીથી ઘાયલ થયું હતું. ઝનૂને ચડેલું સૂવર જંગલના રાજવી સિંહ કે હાથીને પણ ગણકારતું નથી.
ક્રોધે ભરાય એટલે શિકારને કચરીને કે દાંતી મારીને ફાડી નાખે. ઝનૂને ચડેલા સૂવરનું નામ ન લેવાય. લીધું તો સો વર્ષ પૂરાં.
કાન્તાબહેને આ ઝનૂની પ્રાણી જોયું. પણ એ પાછી રંગ ગુજરાતણ
૩૫
