________________
શિકારીની ગોળીથી જખમી થયેલું સૂવર.
એને જોઈને ભલભલાનાં પાણી ઊતરી જાય, પણ કાન્તાબહેનનું તો રૂંવાડું પણ ન કંપ્યું.
એ આગળ વધ્યાં. કુહાડો ઉગામ્યો. ઊંચકીને સુવરને માથે ઝીંક્યો.
જંગલી સૂવરનું માથું હાલી ઊઠયું.
ન બંદૂક, ન તલવાર, ન ભાલું, ન બરછી, પણ માત્ર લાકડાં કાપવાનો કુહાડો ! હાથી-વાઘથી ન ડરનારું ઝનૂની સૂવર કંઈ આવા કુહાડાના ઘાથી ડરે ખરું ? પણ
આ તો ખડતલ કાંતાબહેનનો ઘા. છે સુવરનું માથું ભમવા માંડ્યું. એનું ઝનૂન વધી ગયું. છે એણે સામે જોયું. પોતાના પર ઘા કરનાર તરફ જોયું. બે પગ સહેજ ઊંચા કર્યા. માથું વીંઝીને ટક્કર મારવા લાગ્યું. પાંચ ઇંચ જાડા ઝાડના થડને તોડી નાખે તેવી ટક્કર ! જાણે હમણાં કાન્તાબેનને ખલાસ કરી નાંખશે.
સામે હતી કચ્છની ધરતીની કણબીકન્યા. એનું હીર અજબ હતું. એ સહેજ બાજુએ હઠી. સૂવરની ટક્કર ખાલી ગઈ.
બસ, હવે તો આવી બન્યું. હારેલું સૂવર ઘુરકવા લાગ્યું. ઘુરકિયાં કરતું જોરથી ટક્કર લગાવવા તૈયાર થયું. ગુસ્સામાં એની પૂંછડી ઊંચી થઈ ગઈ.
જંગલી સૂવરના આવા ઝનૂનને જોઈને ચાલતાં હૈયાં બંધ થઈ જાય. ભલભલા શિકારી ખડા રહી જાય, પણ કાન્તાબહેન તો નીડરતાથી આગળ વધ્યાં. પેંતરો બદલી એના માથા પર ફરી કુહાડો વીંઝયો.
ફરી સૂવર પાછું પડ્યું !
આ પછી તો કુહાડાના એક પછી એક ઘા કરવા | લાગ્યાં !
જંગલી સૂવરનું જોર આ વીસ વર્ષની કન્યા આગળ નકામું ગયું. થોડા સમયમાં તો સૂવરને ધરતી પર ઢાળી દીધું.
0
-0-0--0
0
0
-0
0
કાન્તાબહેનની બહાદુરીને સહુએ બિરદાવી.
0
0-0
એમણે ઢોર-ઢાંખર બચાવ્યા.
0
0
-0-0
એમણે માનવજીવ બચાવ્યાં. એમણે કુટુંબીજન બચાવ્યાં.
0
-0
0
૩૮) - 0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- ઝબક દીવડી
રંગ ગુજરાતણ
0 500
૩૯
