________________
[ ૧૪ ]
* ભાવથી ઓધવજીભાઈએ પિતાના મનમાં સારા વિચાર સ્થાપન કર્યા. શાસ્ત્રમાં પણ કહ્યું છે કે-“નાત મેદસમા રિપુ – મિહ સમાન કઈ દુશમન નથી. ૩૭. समुच्चसद्भावनिधेळभासीन. मनःप्रसादोऽस्य दयाभावात् । तेनैव विक्षेपविधानदक्षाः, पक्षाः सुदूरं प्रययुः सदैव ॥ ३८॥
ઉત્તમ ભાવનાના ભંડાર જેવા એ ઓધવજીભાઈના અંતઃકરણમાં દયાભાવ ઘણે હતું તેથી તેમના મનમાં પ્રસન્નતા-આનંદ જ પ્રકાશત હતા. તે જ કારણથી જે જે પ્રસંગે વિક્ષેપ-બાધા-કલેશ-વિદ્મ કરનારા હતા તે તેનાથી ઘણું જ દૂર ચાલ્યા હતા. એટલે કે જ્યાં દયાભાવ સંપૂર્ણ પણે જણાતું હોય ત્યાંથી કલેશે વિગેરે નાશી જાય છે. ૩૮. रसोऽपि शृङ्गार इति प्रसिद्धो, भियेव मोहात्मककार्यदक्षः। स्वकार्यभारेऽप्यसमर्थ आसीन, महात्मसल्लक्षणभाजितस्मिन् ॥३९
શંગાર” એ નામથી લોકપ્રસિદ્ધ એ જે રસ કે જે પ્રાણીઓને મેહમાં ફસાવવાના કાર્યમાં અતિચતુર છે તે શંગાર રસ પણ બીકને લઈને જ મહાત્માના લક્ષણેથી યુક્ત એવા ઓધવજીના સંબંધમાં કશું પણ કરવાને અસમર્થ હતે એટલે કે તે શૃંગાર રસ પણ કઈ અસર કરી શકો નહિ. ૩૯. दाक्षिण्यतायाः परमत्र पित्रोः, संसारितां स्वीकृतवानसौ यत् । तेनास्य चित्तं सुविरक्तभावाद्, वारिस्थपङ्केरुहवद् बभासे ॥४॥
જે કે માતાપિતાની દાક્ષિણ્યતાથી તે ગૃહસ્થાશ્રમી થયા
