Vinay Vijayabhyuday Kavyam

Author(s): Vijaydevsuri
Publisher: Vijaykamlkeshar Granthmala

Page 28

[ ] આ ઉપરાંત શ્રાવકાવસ્થામાં પણ મુનિ યોગ્ય ધર્મનું પાલન ફરતા એવા તે મહાત્માએ ઘી વિગેરે વિકૃતિજનક પદાર્થ– વિષયને દેઢ વર્ષ સુધી ત્યાગ કર્યો. ૬૦. मुनिव्रताचारपरंपरां स-च्छास्त्रात्सुशीलाच विचिन्त्य चित्ते । चिकीर्षुरासीदनगारितां सद्-गृहाश्रमेऽपि स्थितिमादधानः॥६१
ઉત્તમ શાસ્ત્રના શ્રવણથી તેમજ ઉત્તમ પ્રકારના શિયળથી ગૃહસ્થાશ્રમમાં હતા તે પણ તે ઓધવજીભાઈ સાધુ ધર્મની પરંપરા-સમાચારીને મનમાં વિચારીને સાધુપણને અંગીકાર કરવાની ઈચ્છાવાળા થયા. ૧. तदागतास्तत्र सुसाधुवर्या, उद्योतसंज्ञा विजयादिशब्दाः । प्रवर्तकोपाधियुताश्च कान्ति-संज्ञा यतीन्द्रस्तिथिमानयुक्तैः॥६२॥
તે વખતે સાધુઓમાં ઉત્તમ શ્રી ઉદ્યોતવિજયજી તથા પ્રવર્તક શ્રી કાંતિવિજયજી મુનિરાજ પંદર સાધુઓના ઠાણું સહિત ત્યાં પધાર્યા. દર. तदोवाख्यश्रमणोपसेविनोऽ-नगारितासङ्ग्रहणोत्सवो हृदि । समुल्लासांवनिचयस्तथा यथा, शीतांशुसानिध्यवशात्पयोधेः।।६३
ચંદ્રમાના સમીપપણુથી–ઉદય પામવાથી જેમ સમુદ્રનું જળ વૃદ્ધિગત થઈને ઉછળે છે-ઉલ્લાસ પામે છે તેમ ઉપર્યુક્ત સાધુ-મુનિરાજોના સમાગમથી ઓધવજીન્નાઈના હૃદયમાં દીક્ષા લેવાનો ઉત્સાહ ઉલ્લાસ પામે. ૬૩. तथापि पन्यासपदाढ्यसरी-त्युपाधियुक्तात्कमलाख्यसाधोः । दीक्षां जिघृक्षुस्तदपि प्रदूर-वर्त्तित्वतस्तस्य सुभावनाऽत्र ॥६४॥