________________
[ ર૩ ] तेषां हृदन्तबहुकालतो यत् , प्ररूढमासीदतिमोहजालम् । तिरश्चकार क्षणदात्ययेऽसौ, सहस्त्रभानुस्तमसामिवोच्चयम् ॥६७॥
સૂર્ય જેમ રાત્રિના પ્રાંતભાગના અંધકારને દૂર કરે છે તેમ તે ઓધવજીભાઈએ તેઓના હૃદયમાં લાંબા વખતથી જામેલું આવરણ દૂર કર્યું. ૬૭. ततस्तदिष्टव्रतपालने तेऽ-नुज्ञां ददुः पुण्यसुधाप्रसिक्ताः । अस्मत्कुलेऽसावमरद्रुमोपमो, नुनं त इत्थं हृदि धन्यतां जगुः।।६८॥
તેથી પુણ્યરૂપી અમૃતથી આદ્ર અથવા પુણ્યશાળી તે સંબંધીઓએ તેમને દિક્ષા લેવાની રજા આપી અને પિતાના અંતઃકરણમાં આ આપણા કુળ-વંશમાં કલ્પવૃક્ષ સમાન છે એમ વિચારીને ધન્યવાદ આપવા લાગ્યા. ૬૮. अनन्यसाधारणपुण्यपुञ्जतः, संकल्पमतस्य व्रतार्थदर्शिनः । । समुज्ज्वलं चक्रुरपूर्वभावात् , कुटुम्बिनो धर्मपरायणा ये ॥६९॥
અસાધારણ પુણ્યના સમુદાયથી ધર્મમાં રક્ત એવા તે સંબંધીઓએ અપૂર્વ સદ્દભાવથી ઓધવજીભાઈની દીક્ષાના અભિલાષને ઉજજવળ ક–પૂર્ણ કર્યો. ૬૯ अनुज्ञया स्वीयजनस्य यद्वद्-धत्तेऽनगारित्वमतीव शोभाम् । तद्वत्स्ववर्ग परिताप्य शोभा, नैवापि धत्ते व्यवहारदृष्ट्या ॥७०॥
પિતાના કુટુંબી જનની રજાપૂર્વક લીધેલી દીક્ષા જેમ ઉત્તમ શેભાને ધારણ કરે છે તેવી રીતે સ્વજનવર્ગને દુઃખી કરીને-કકળાવીને લીધેલી દીક્ષા વ્યવહારદષ્ટિથી પણ શોભાને પામતી નથી. ૭૦.
