________________
[ ૮૫ ] શાંતિ––ના ભાઈ, તે આક્ષેપ મૂકી શકાય નહિ. શેઠીઆઓના હાથમાં કઈ સત્તા છે કે જેથી તે તાત્કાલિક જવાબ માગી શકે ?
કાંતિ–વાહ રે ભાઈ વાહ! આ તું શું બેલે છે? જ્ઞાતિના હાથમાં કઈ સત્તા ? સત્તા તે ઘણું છે અને ધારે તે ઘડીના છઠા ભાગમાં કન્યાવિક્રય જેવી બદનામ કરનારી રૂઢિ બંધ કરી દે. કેટ અને કચેરીઓ તે હવે થઈ. અગાઉના જમાનામાં નાતના મુખીઓ અને ગ્રામ-પંચાયતે જ આવા કજિયાએ પતાવતી. ખરું કહીએ તે આપણું શેઠીઆઓમાં શિથિલતા આવી છે. વ્યવહારના પ્રસંગે ઊભી થયેલ કડવાશ તેઓ જ્ઞાતિના પ્રકરણમાં લાવે છે અને તેઓ વચ્ચે અંતર વધતું જાય છે. સારી અને સાચી વસ્તુ હોય છતાં અંગત મતષના કારણે તે વસ્તુ મારી જાય છે. આ ઉપરાંત એક બીજી નબળાઈએ આપણા માનસમાં પ્રવેશ કર્યો છે અને તે “મારે શું ? ” ની નીતિ છે. આને પરિણામે તેઓ ઉપર જનતાએ મૂકેલા વિશ્વાસને તેઓ ઘાત કરે છે. કન્યાવિક્રય કરનાર સામે કડક પગલાં લેવામાં આવે અને તેને રોટી–બેટીને વ્યવહાર તેડી નાખવામાં આવે તે ભવિષ્યમાં બીજાઓ આવું પગલું ભરતાં જરૂર ખંચકાય.
શાંતિ–ધારે કે શેઠીઆ આ વસ્તુ મન પર ન લે તે શું થાય ?
કાંતિ–આ બાબતથી હવે ડરવાનું નથી. કન્યાવિક્રય કરનારાઓનાં પાપે આ વસ્તુ હવે સરકાર સમક્ષ ગઈ છે અને થોડા સમયમાં તે સંબંધી કાયદે પણ પસાર થઈ જશે.
ના કારણે એ અપતિ છે. આ
