Vardhaman Padmasinh Shreshthi Charitam

Author(s): Amarsagarsuri
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 147

वर्धमान ॥१४३॥
सोनपालमथाचख्यु - गुरवो महिमान्विताः ॥ पातिसादः समायातु । स्वयं श्रीजिनमंदिरे ॥ ६४ ॥ दशमे दिवसे सोन- पालं सोऽथ समाह्वयत् ॥ जगौ देवचमत्कारो । मया दृष्टोऽथ नो तव ॥ ६५ ॥ तोऽहं तव देवस्य । पातयिष्यामि मंदिरं ॥ येन पाखंडिधर्मोऽयं । विस्तरेन्न जुवस्तले ॥ ६६ ॥ जगौ च सोनपालोऽपि । पातिसादं कृतांजलिः ॥ कृपां कृत्वा समायांतु । जवंतस्तत्र मंदिरे ॥ ६७ ॥ पातिसादः समेतोऽत्र । कौतुकालोकनातुरः ॥ परिवारेण संयुक्तः । श्रीवीरप्रनुमंदिरे ॥ ६८ ॥ जगडुः पातिसारं तं । सूरयः पूर्वमागताः ॥ देवमूर्तिरियं नोऽस्ति । नूनं पाषाणनिर्मिता ||६||
हवे ते महिमायुक्त गुरुमहाराजे सोनपालने कधुं के, बादशाह पोते भले ते जिनमंदिरमां आवे || ६ || एवामां बादशाहे दशमे दिवसे सोनपालने बोलान्यो, अने कयूं के तारा देवनो चमत्कार ( हजीसुधी ) में कइ जोयो नहि. ।। ६५ ।। माटे हुं तारा देवनुं आ मंदिर पाडी नाखीश, के जेथी पाखंडी ओनो आ धर्म पृथ्वीतलपर फेलाय नहि. ।। ६३ ।। त्यारे सोनपाले पण हाथ जोडी बादशाहने कं के, आप कृपा करीने ते जिनमंदिरमां पधारो. ॥ ६७ ॥ त्यारे कौतुक जोवा माटे उत्सुक थयेलो ते बादशाह ( पोताना ) परिवार सहित ते श्रोवीरमना मंदिरमां आव्यो ।। ६८ ।। त्यारे त्यां पहेलेथी आवेला ने श्री कल्याण सागरसूरिजीए ते बादशाहने कधुं के अमारा देवनी आ मूर्ति खरेखर पाषाणानी बनावेली छे ।। ६९ ।।
चरित्रम्
॥१४३॥