________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૦
તીથયાત્રાનું વિમાન
ઉદ્ધાર કર્યાં. આપણે પણ તેવા મૈત્રીભાવનાના ગુણુનું સ્મરણ કરવા માટે, તીર્થીની યાત્રા કરીએ છીએ. જો ભ્રાતૃભાવ હૃદયમાં આવ્યા તા, કરૂણાભાવના પણ આવવાની. જ્યાં ભ્રાતૃભાવ નથી ત્યાં પ્રમેદભાવ, માધ્યસ્થભાવ અને કરૂણાભાવ પણ વાસ કરતા નથી. યાત્રાળુ શ્રાવક શ્રાવિકાઓએ ભ્રાતૃભાવ પ્રતિદિન વધારવા જોઈએ. તીર્થીના સ્થાનામાં પણ કિંચિત્ ધર્મ ક્રિયાના ભેદને લીધે જે શ્રાવક અને શ્રાવિકાઓ લઢી મરે છે અને એક બીજાનું ખુરૂ કરવા પ્રયત્ન કરે છે, તેવા શ્રાવકા અને શ્રાવિકાએ તીર્થયાત્રાનું ફળ, જે ભ્રાતૃભાવ, તેને પામી શકતાં નથી. એક શ્રાવક દુઃખી હાય છે અને અન્ય શ્રાવક સુખી હાય છે, છતાં દુ:ખી શ્રાવકને દેખી તેના મનમાં કઈ પણુ લાગી આવતું નથી, આનુ કારણ એ છે કે, તે સુખી શ્રાવકમાં ભ્રાતૃભાવ નથી; તેના દુઃખમાં ભાગ લેવાને ભ્રાતૃભાવ વિના તેનું મન પ્રેમાળ થતું નથી. ગરીમ શ્રાવકા દુ:ખી થતા હોય,. તેમના ઘરમાં બીજા દિવસે ખાવાનું પણ ન હોય, તેવાને દેખી મનમાં કંઈ પણ લાગી ન આવે અને એક દિવસની નવકારશીમાં હજારો રૂપીઆ ઉડાવી દે, એવા શ્રાવક, બીજાના દુઃખે દુઃખી કયાંથી થઈ શકે ? તેને પોતાના ધર્મબંધુઓનુ દુઃખ ટાળવાને સારૂ કયાંથી દયા આવે ? અલખત ન આવે, કારણ કે તેના હૃદયમાં દયા નથી. સર્વ ધર્મી બંધુઓ મારા ભાઈ છે, ત્યારે મારી પાસે જે છે તેમાં તે સર્વેના ભાગ છે, છતાં હું અન્યાય કરૂં તા ભ્રાતૃભાવના દ્રોહી ગણાઉં, આમ જેના હૃદયમાં ભ્રાતૃભાવના ખીલી રહી છે, તે પોતાના ધર્મીખને જે કઇ પ્રાપ્ત કરે તેમાંથી સહાય આપીનેજ, તે તે વસ્તુઓના ઉપલેાગ કરે. સાધુઓમાં પણ જો ભ્રાતૃભાવ ખીલે તેા મનમાં વિચારે કે જે તીર્થંકરોનાં તત્ત્વાના હું ઉપદેશ આપુ છું અને જે તત્ત્વાની મને શ્રદ્ધા છે, તેજ પ્રમાણે ખીજા સાધુને છે, તેા પરસ્પર ભ્રાતૃભાવ ધારણ કરીને જો ચાલીએ તેા તંતુઓના બનેલા વસ્ત્રની પેઠે અમે પણ જૈન ધર્મના ઉદ્ધાર કરવા સમર્થ થઈ શકીએ. એક ત ંતુથી વા છૂટા તંતુઓથી વસ્ત્ર ખનતું નથી, છૂટી ઈંટાથી ઘર બનતું નથી, છૂટી આંગળીઓથી ખાઈ શકાતું નથી, તેવી રીતે છુટા છુટા સાધુ
For Private And Personal Use Only
