________________
પિયાને વ્યવહાર
ગમ દાદાવાણી ખાલી થઈ ગયે. નાદાર થઈ ગયો. મેં પૂછ્યું, “દેવું કેટલું હતું? તે કહે, “દેવું ન હતું. તે નાદાર ના કહેવાય. બેન્કમાં હજાર બે હજાર રૂપિયા પડયા છે. પછી મેં કહ્યું, “વાઈફ તે છે ને ?' તે કહે કે વાઈફ કંઈ વેચાય? મેં કહ્યું, “ના પણ તારી બે આંખે છે, તે તારે બે લાખમાં વેચવી છે ? આ આંખે, આ હાથ, પગ, મગજ, એ બધી મિલકતની તું કિંમત તે ગણ. બેન્કમાં પૈસે ય ના હોય તે ય તું કરડાધિપતિ છે. તારી કેટલી બધી મિલક્ત છે, તે વેચ જે, હેંડ. આ બે હાથે ય તું ના વેચું પાર વગરની તારી મિલકત છે. આ બધી મિલકત સમજીને તારે સ તેષ શખવાને. પૈસા આવ્યા કે ના આવ્યા પણ ટકે ખાવાનુ. મળવું જોઈએ.
દુ:ખ છે જ કયાં ? પ્રશ્નકર્તા : પણ દાદા, અમારા આર્થિક સંગે ફરી ગયાં છે તે ?
દાદાશ્રી : એ તે ફેરફાર થયા કરે. આ દહાડા પછી રાત આવે છે ને ? આ તે આજે નકરી ના હેય પણ કાલે નવી મળે. બને ફેરફાર થઈ જાય. કેટલીક વખત આર્થિક હેતું જ નથી, પણ એને લેભ લાગ્યું હોય છે. આવતી કાલે શાકના પૈસા છે કે નહીં. એટલું જ જોઈ લેવાનું. એથી વધારે જોવાનું ના હોય. બેલે, હવે એવું તમને દુઃખ છે ?
પ્રશ્નકર્તા ઃ ના,
દાદાશ્રી : તે પછી એને દુઃખ કહેવાય જ કેમ ? આ તે વગર દુ:ખે દુ ખ ગા ગા કરે છે. તે પછી એનાથી હાર્ટ એટેક આવે, અજ પો રહે ને પોતે દુઃખ માને. જેને ઉપાય નથી એને દુ:ખ જ ના કહેવાય? જેના ઉપાય હોય એના તે ઉપાય કરવા જોઇએ, પણ ઉપાય જ ના હોય તે એ દુ:ખ જ નથી
દાદાનું નામ લે ત્યાં પૈસાના ઢગલા !
પ્રશ્નકર્તા ઃ જીવનમાં આર્થિક પરિસ્થિતિ નબળી હોય ત્યાર શું કરવું ?
દાદાશ્રી : એક વરસ વસાદ ન પડે તે ખેડૂતે શું કહે છે કે
