Siddhachal Vando Re Nar Nari

Author(s): Mahendrasagar
Publisher: Mahendrasagar

Page 175

सूर्यातिशायि महिमासि मुनीन्द्र ! लोके नित्योदयं दलितमोह-महान्धकारं गम्यं न राहुवदनस्य न वारिदानाम् । विभ्राजते तव मुखाब्जमनल्पकान्ति विद्योतयज्जगदपूर्व शशाङ्क-बिम्बम् किं शर्वरीषु शशिनाऽह्नि विवस्वता वा ? युष्मन्मुखेन्दु- दलितेषु तमस्सु नाथ ! निष्पन्न शालि वनशालिनी जीवलोके कार्यं कियज्जलधरै र्जलभार- नम्रः ज्ञानं यथा त्वयि विभाति कृतावकाशं नैवं तथा हरिहरादिषु नायकेषु । तेजः स्फुरन्मणिषु याति यथा महत्त्वं नैवं तु काच-शकले किरणाकुलेऽपि मन्ये वरं हरि-हरादय एव दृष्टा दृष्टेषु येषु हृदयं त्वयि तोषमेति । किं वीक्षितेन भवता भुवि येन नान्यः कश्चिन्मनो हरति नाथ ! भवान्तरेऽपि स्त्रीणां शतानि शतशो जनयन्ति पुत्रान् नान्या सुतं त्वदुपमं जननी प्रसूता । सर्वा दिशो दधति भानि सहस्ररश्मि
प्राच्येव दिग् जनयति स्फुरदंशुजालम्
१५८
।।१७।।
119211
।।१९ ।।
||२०||
।।२१।।
।।२२।।