________________
(૧૫)
બેઉ જણાને ઉપાડી આકાશ માર્ગે આ લંકા નગરીના ઉપવનમાં લઈ આવી આપની સેવા કરવા માટે ઉભેલ છીએ. આ વચન શ્રવણુ કરી મંત્રિપુત્રે ક્ષુ' હું મિત્ર ! આપણને આ સવ યત્ન વગર ઉપસ્થિત થયું છે.
કુમારે કહ્યુ` કે મિત્ર—
अंबयफलं सुपक्कं सिटिल बीटं समुद्भडो पवणेो ॥ साहामल्हणसीला नयाणिमो कज्ज परिणामो ||
ભાવાર્થ:—ખાંભાનું ફળ અતિ પાકી ગયું' છે, ડીટીચુ' શીથીલ થઈ ગયુ છે, વાયુ ઝપાટાબંધ વાય છે, અને શાખા પણ અતિ કપાયમાન છે તેા પણ કાર્યના શુ' પરિણામ આવશે તે જાણી શકાતુ નથી.
આવી રીતે ખેલી કુમાર અને મત્રિપુત્ર પેાતાના પલંગમાં સૂઇ ગયા. કુમારે કહેલી ગાથાને સાંભળી ચારે કન્યાએ પરસ્પર ખેલવા લાગી કે કાર્યના પિરણામ હજી શુ સદિગ્ધ છે કે જેથી કુમારે એમ કહ્યું. શાસ્ત્રમાં કહ્યુ છે કે,
कार्य प्रवृत्तौ यदुदार चेतसां प्रमाणमंतः करण प्रवृत्तय ॥
દરેક કાર્યમાં પ્રવૃત્તિ કરવા વિષે ઉદાર ચિત્તવાળા પુરૂષાના અંતઃકરણની પ્રવૃત્તિ પ્રમાણભુત છે; માટે ફાઈ
