________________
(૧૧૨)
यज्ज्ञात्वा व्यतिकरमिमं तत्वतः स्वं परं वा स्वस्मिन्नास्ते विरमति परात् सर्वतो रागयोगात् ॥ ભાવાર્થ:—આત્મરૂપની પ્રાપ્તિની યુકતિવડે આત્મસ્વરૂપ જાણવા માટે સમ્યગ્દષ્ટિ પુરૂષનીજ જ્ઞાન, વૈરાગ્યની શકિત સમર્થ છે. લેાકમાં ચાલતા ( આ હું છું) આ પર છે. ) આવે વ્યવહાર દુ:ખકર છે, એમ ધારી જ્ઞાની આત્માજ સદા મગ્ન રહે છે, અને સર્વત્ર રાગાદિકના ચાગથી વિરામ પામે છે.
ज्ञानवान् स्वरसतोऽपि यतः स्यात् सर्वरागरसवर्जनशीलः ॥ लिप्यते सकलकर्मभिरेषः कर्म मध्यपतीतोऽपी यतो न ॥
ભાવઃ—જ્ઞાનવાનું પુરૂષ જે આત્મરસને લીધેજ સર્વ પદાર્થોમાં રાગ અને રસાદિકના ત્યાગ કરનારા થાયછે, એ જ્ઞાની પુરૂષ કર્માંના મધ્યમાં પડેલા હાય તા પણ સમગ્ર કમથી લેપાતા નથી.
ज्ञानिनो नहि परिग्रहभावं कर्म रागरसरिक्त तयेती ॥ रंग युक्त कषायितवस्त्रः स्वीकृतैवही वही लुडती ||
ભાવાર્થ-જ્ઞાની પુરૂષને પરિગ્રહ ભાવ નથી કેમકે કાઁના રાગરૂપી રસથી રહીત છે માટેજ અંગે કરીને ચુકત રગેલા વસ્ત્રો માહેરના ભાગમાં દેખાય છે. ( તે વસ્ત્રો એમ
