________________
(૧૬) એલે અને સંસારિક ભાવથી વિમુખ થએલે તે કુમાર પિતાને ઘેર આવી ફરીને વિચાર કરે છે કે –
सव्वस्स अणिच्चत्तं जुवण धण सयण अत्थदाराणम् ॥ देहस्स जीवि अस्सय इकंपि नपित्थहो निच्चम् ॥
ભાવાર્થ –યુવાવસ્થા, ધન, સ્વજન, અર્થ, સ્ત્રી, દેહ અને જીવિતવ્ય ઈત્યાદિક સર્વ અનિત્ય છે. એમ જેવું પણ ઉપર બતાવેલ હાદિક નિત્ય છે એમ સદા પિતાના મનમાં વિચાર કર નહિ,
मायपिअपुत्त बंधव कुसलाहि आई कीरति ॥ नमरंतस्सुक्यारो तिलतुसमित्तो विहु न जणंति ॥
ભાવાર્થ-અતિ ચતુર એવા માતા પિતા અને બાંધે તે મરવા પડેલા પ્રાણિને તલમાત્ર પણ ઉપકાર કરી શકતા નથી. ઉલટું અહિતાચરણ કરે છે.
एकः पापात् पतति नरके याति पुण्यात् स्वरेकः ॥ पुण्या पुण्य प्रचय विगमान्मोक्षमेकः प्रयात ॥ संगान्नूनं न भवति सुखं न द्वितीयेन कार्यम् तस्मादेको विचरति सदानन्द सौख्येन पूर्णः ॥
ભાવાર્થકેઇ એક પ્રાણી પાપને લીધે નરકમાં પડે છે, કોઈ એક પ્રાણ પુણ્યને લીધે સ્વર્ગમાં જાય છે,
