________________
(૯૪)
રવા લાગી. રત્નમાળાની પાસે સખી થઇને રહેતી, રત્નમ’જરી રત્નપ્રભા અને રત્નવતી નામે ત્રણ રાજકન્યાએ સ્નેહને લીધે રત્નમાળાને કહે છે કે હૈ સખિ ! અનેક ગુણુશાળી જે પતિ તને અભીષ્ટ છે તે અમારા પણ તેજ પતિ થાએ. એમ પરસ્પર સન્ લાહે કરી ચારે કન્યાઓ આકાશગમન વિદ્યાના ખળવડે અવતી પુરીની બહાર રહેલા દેવમંદિરમાં પ્રાપ્ત થઈ. ત્યાં પુજારીએ આપેલી ઉત્તમ શય્યામાં મિત્ર સહિત સૂતેલા ભ વ્યાકૃતિશાળી કુમારને જોઈ આનંદ સહવત માન ચારે કન્યાએ ત્યાંથી સમિત્ર કુમારને શય્યા સહિત ઉપાડી ગગન માગે કરી લંકા નગરીના ઉપવનમાં આવી શય્યા સહિત તેને ત્યાં મૂકી પતે એક તરફ ઉભી રહી.
થાડીવાર પછી પ્રથમ જાગેલા કુમાર સવ ઉપવના દિક વસ્તુને કાંઈ જુદા પ્રકારની જેઈ વિસ્મય પામવાથી પેાતાના મિત્રને જગાડી ખેલ્યા કે મિત્ર ! આ સવ જુદા પ્રકારનું જોવામાં આવે છે. રાત્રીએ જ્યાં સુતા હતા, તે આ જગા નથી, દૈવનું' મદિર નથી, આ ઉપવન પણ જુદાજ પ્રકારનું જોવામાં આવે છે. માટે આશુ' થયું. !
આમ ભયભીત બની ગયેલા એઉ જણાને જોઇ ચારે કન્યાઓ પ્રણામ કરી ખેલી કે તમે ખીશા નહિ. અમે ૨ત્નમાલા પ્રમુખ રાજકન્યાએ છીએ. ચેગિનીના મુખથી આપના ગુણા શ્રવણ કરવાથી ઉત્સુક થએલી અમે ત્યાંથી
