________________
ધરાવતાં હતાં. અને કોઈનું ભલું કરવાની તકને તો જરાય જવા દેતાં જ નહીં.
આવું અપૂર્વ જીવન જીવી શકવા માટે પણું ઘણું બની તૈયારી અને તેને લગતી યોગ્યતાઓ કમે એ મેળવતાં આવ્યાં હોય એમ એક્કસ માની શકાય અને તે બધાના પ્રતિકરૂપે જ આ જીવન આવું બોધપ્રદ નીવડયું એમ આપણે જરૂર કહપી શકીએ.
તેમનાં દરેકે દરેક ચાતુર્માસમાં વિશિષ્ટ અને બેલદ કાર્યો જાણ થયાં છે તે બધાંનું વર્ણન કરવું આવશ્યક તે જરૂર છે ૫, વિસ્તારનાં ભમથી વર્ણન કરવાની . અશકયતા દિલગીરી સામે જશુવવી પડે છે.
શુ આહારાજની તબીયત વધારે ને વધારે બગડી, છેવટે ન સુધરી અને તેઓશ્રી પાલીતાણામાં જ ભાગશર શુદિ ૯ એ કાળધમ” પામ્યાં તે વખતે ગુણશ્રીજી મહારાજને તે જાણે મહાન આધાર તૂટી પડ્યા હોય, જાણે મહાન વિજળી પડી હોય તે આઘાત લાગ્યા અને સનસાન બની ગયાં પણ છેવટે એનત્વ અને તેમાંય એક અદભૂત સાબીત્વ વસેલું હોવાથી શોકમાં જ દિવસે વીતાવવા અનાવશ્યક ગણી પૂદાદી ગુરૂણુજીનાં અગ્રણી શિષ્યા પૂ૦ પાશ્રીજીની આજ્ઞા શિરેમાન્ય કરી અને ગુરણીજના વિશાલ સાબી સમુદાયને સુંદર રીતે સાચવવા લાગ્યાં અને પોતાના અંતરાત્માનું ગમે તેમ થવા છતાં ગુરૂજીની ખેટ (જે કે સૂર્ય વાદળમાં છુપાઈ જતાં પ્રકાશ જરૂર ઝાંખો પડે) બીજાને ન દેખાય તેવી રીતે સાખી સમુદાયની સ્થિરતામાં તત્પર બન્યાં અને શાંતિ નિમિત્તે જલ્સાં ગામમાં અઢાઈ મહત્સવ તથા શાનિત સ્નાત્રા કરાવ્યાં.
પૂ. શ્રીજી મહારાજનાં લગભગ ઘણાંખરાં ચાતુર્માસ દાદી ગુણીજીની નિશ્રામાં જ થયાં હતાં અને તેથી જ તેમનામાં જાહજિક અને શાંબધિક ગુણે ખીલી નીકળ્યા હતા, કારણ કે, અનેક
