________________
સં. છાયા-પિ-પુત્ર-મિત્ર-દિલાત, વિ સર્વ निजसुखसहायम् । नाऽप्यस्ति कोऽपी तव शरणे मूर्ख! .
एकाकी सहिष्यते तिर्यगूनरकदुःखानि ॥७॥ | (ગુ. ભા.) રે મુખે આત્મન ! આ લોકમાં તને
અતિશય વહાલા એવા પિતા, પુત્ર, મિત્ર, સ્ત્રી તથા ઘરના માણસે વિગેરે પિતાનેજ સ્વાર્થ તાકતા ફરે. છે, તે કઈ તારે શરણ નથી, તેઓને માટે કૂડકપટ કરી તારે એકલાને જ તિર્યંચ અને નરકગતિનાં દુ:ખ સહન કરવો પડશે અને તે મહાભયંકર દુઃખ વખતે કઈ તારું રક્ષણ કરવા આવશે નહીં. માટે હે મૂઢ ! હજુ કાંઈક વિચાર, અને આશ્રવભાવમાંથી નિવૃત્ત થઈ સંવરભાવમાં પરિણુત થા, કે જેથી પરલોક સુધરે. ૭૧. कुप्सग्गे जह ओसबिंदुए, थोवं चिट्टइ लबमाणए । एवं मणुआणजीवियं, समयं गायम! मा पमायए॥७२॥ सं. छाया-कुशाग्रे यथाऽवश्यायविन्दुकः, स्तोकं तिष्ठति लम्बमानकः। एवं मनुजानां जीवितं, समयं गौतम ! मा प्रमादीः ॥७२।।
(ગુ. ભા) પ્રભુ શ્રી મહાવીર ગૌતમ સ્વામીને ઉપદેશ છે કે-હે ગૌતમ ! જેમ ડાભના અગ્રભાગ ઉપર લટકી રહેલું ઝાકળનું ટીપુ થોડાજ સમય રહે છે-જોતજોતામાં નીચે પડી જાય છે, તેમ મનુષ્યનું
