________________
(ગુ. ભા.) આ અસાર સંસારમાં ભટકતા છો જન્મ જરા અને મરણરૂપી તીક્ષ્ણ ભાલાઓ વડે વારંવાર વિધાઈ ઘોર દુઃખ અનુભવે છે, ૮૮. છતાં અજ્ઞાનરૂપી સર્પ વડે ડસાયેલા મઢમાનવાળા છે આ સંસારરૂપી બંદીખાનાથી ક્ષણમાત્ર પણ ઉદ્વેગ પામતા નથી ! કેદખાનામાં પડેલ પ્રાણી એકજ વખત ભાલાની વેદના સહન કરી શકતો નથી, અને કંટાળી જઈ વિચારે છે કે–અરેરે ! હવે હું આ દુ:ખમાંથી કયારે છૂટું? પણ જન્મ જરા અને મૃત્યુરૂપી ભાલાઓના કારી ઘા છ વારંવાર અનુભવે છે, છતાં આશ્ચર્ય છે કે તેઓ આ સંસારરૂપી કેદખાનામાંથી છૂટવાને ક્ષણવાર પણ ઉદ્વિગ્ન થતા નથી. ૮૯. कीलसि कियंतवेलं, सरीरवावीइ ? जत्थ पइसमयं । काल रहघडीहिं, सोसिज्जइ जीवियंभोहं ॥९०॥ सं. छायाँ-क्रिडिष्यसि कियद्वेलां, शरीरवाप्यां ? यत्र प्रतिसमयम् ।
कालारघट्टघटीभिः, शाष्यते जीविताऽम्भओवः ॥९०।। . (ગુ. ભા.) હે જીવ ! તું શરીરરૂપી વાવમાં કેટલે સમય ક્રીડા કરી શકીશ? જે વાવમાંથી કાળરૂપી રેટના ધડાઓ જીવિતરૂપી જલસમૂહને સમયે સમયે શેષી રહ્યા છે!—જેમ જેમ કાળ જાય છે તેમ તેમ આયુષ્ય ઘટતું જ જાય છે. જેમ ફાંસીની સજા પામેલો અપરાધી જેમ જેમ ફાંસી સન્મુખ ડગલાં ભરે છે તેમ તેમ તેને
