________________
बहुयोनिनिनासिभिः न च ते त्राणं च शरणं च ॥१९॥
(ગુ. ભા.) હે જીવ! સંસારમાં રહેલા અને ચોરાશી લાખ યોનિમાં નિવાસ કરતા એવા માતા પિતા અને બધુઓ વડે આ ચાદ રાજલોક ભર્યો છે, પણ તે કોઈ તારું રક્ષણ કરવાને સમર્થ નથી, તેમ શરણુ રાખવાને પણ સમર્થ નથી ! માટે રક્ષણ કરવાને સમર્થ એવા જિનધર્મનું શરણ લે કે જેથી આધિ વ્યાધિ અને ઉપાધિરૂપ દુ:ખથી પરિપૂર્ણ એવા આ સંસારથી મુક્ત થઈ શકે. ૧૯ जीवो वाहिविलुत्ता, सफरो इव निजले तडप्फडई। सयला विजणो पिच्छइ,कासको वेअणाविगमे?॥२०॥ સં. છાયા- વ્યાધિવિદ્યુત શર સુનિકેતન્નતિ ! __ सकलोऽपि जनः प्रेक्षते कः शक्ता वेदनाविगमे ? ॥२०॥
(ગુ. ભા.) જ્યારે આ જીવ વ્યાધિથી ગ્રસ્ત થઈ જલ વિનાના માછલાની જેમ તડફડે છે-ટળવળે છે, હાય! એય! કરે છે, તે વખતે પાસે બેઠેલા સગાં સંબંધીઓ અસહ્ય દુઃખ દેખે છે છતાં તેમાંનું કેળુ વેદના દૂર કરવાને સમર્થ થાય છે? અર્થાત કે કાંઈ પણ વેદના નિવારવાને શકિતમાનું થતું નથી, પણ છેવટે અંત સમયે ધર્મનું શરણું બતાવે છે. માટે હે પ્રાણી! પરિણામે ધર્મનું શરણ તે કરવું જ પડે છે,
