________________
( ११६ ) ___मळ अने कोइ दीवस गाडामा जोडाएला नहीं तेथी ते यक्षना देवल
सुधी महा संकटे पोहोच्या अने पाछा आव्या त्यारे तो ते लोही लहाण थइ गया हता. केमके तेमनी चालवानी-दोडवानी शक्ती नही रही तो पण ते शेठना मित्रे वगर समजे बळदने खर होक्या हता.आथी ते बंने बळदोना गात्र नरम थई गया हतां तेवी अवस्थामा पाछा ज्यां हतां त्यांज लावीने ते बळदने बाधीने चालतो थयो हतो. घणोज श्रम लागवाथी अने कदीपण दोड नहीं करली तेथी तेनी नसों त्रुटी जवाथी बने बळद शुक्ल ध्याने मरी नागकुमारे देव थया. त्यांथी मनुप्यगती पामी मोक्ष पामशे. आ बंने बळद मरीने नागकुमारे देव पणे उपज्या ते पखते श्री महावीरस्वामीने नावमां बेसी गंगा उतरतां मिथ्यादृष्टी देवे उपसर्ग कर्यों हतोते तेमणे निवार्थो हतो.
सार- - सारा अने धर्मी पुरुषना संगथी सारी मती अने गती थाय छे. कंबल अने संबल बळद हता पण जिनदास शेठ श्रावक धर्मीने त्या रखा तो धर्म अनुष्ठान करता जोयुं अने तेथी जातीस्मरणज्ञान थतां पाछलो भव दीठो ने श्रावक धर्मी थइ उपवास करवा लाग्या अने अंते शुक्ल ध्यान ध्याइ देवगती पाभ्या अने मोक्ष जशे. माटे सर्व मनुष्योए सारा-धर्मी पुरुषनीज सोबत करवी. (इति.)
भाग्यहीन स्त्री पुरुषनी कथा." एक वनमां काट लेवाने माटे एक दंपती स्त्री-पुरुष जता हती. तेओ निर्धन होई भाग्यहीन हता. आ वखत आकाश मार्गे शिव पार्वतीनुं विमान जतुं हतुं.. आ निर्धन स्त्री-पुरुषने काट लेई जतां पार्वतीए दीठां अने तेथी तेमना उपर तेने दया आवी तेथी ते शिव प्रत्ये कहेवा लागी के, हे स्वामीनाथ ! आ बेउ निर्धन स्त्री-पुरुषने तमो सुखीआं करो. त्यारे शिवजीए कयु के, हे स्त्री ! ए बनेना कमां सुख छज नहीं तो आपणे तेमने शी रीते सुखाआं
