________________
૧૦.
શ્રી રણછોડદાસજી બાપુ-ચિત્રકૂટ રહ્યા છે. આજે સાધુસમાજમાં જે વિકૃતિ આવી છે એણે ધર્મને પાંગળો કરી મૂક્યો છે! જનકલ્યાણી પુરુષમાં અહિંસા, દયાળુતા અને ત્યાગભાવના હોવાં જોઈએ. એના સ્થાને સ્વાર્થપૂર્તિ, સખ્તાઈ અને ધર્મનો દંભ જોવા મળે છે.
“પગ આગળ મૂકો કે અગ્નિ તૈયાર છે છતાં વેદ-વેદાન્તની કોરી-સુફિયાણી વાતોમાંથી કોઈને કુરસદ જ નથી જાણે! ચોવીસ કલાક કોઈ ભજન નથી કરી શકતું. તો પછી ફુરસદના સમયમાં જનકલ્યાણની ભાવનાને શા માટે સ્થાન નહીં? ધર્મની રક્ષા કરવાની જવાબદારી ઉપદેશકો અને સાધુસમાજ ઉપર છે. પ્રત્યેક માણસને કુટુંબીજન ન માનવામાં આવે ત્યાં સુધી આપણી જનકલ્યાણની ભાવના અધૂરી છે.
“ “આજે વધુ ને વધુ લોકો ઈસાઈ બની રહ્યા છે. એની પાછળ આપણાં સંકુચિત વિચાર અને સ્વાર્થી મનોવૃત્તિ કારણભૂત છે. આદિવાસી ક્ષેત્રમાં જવું કોઈને પસંદ નથી. ત્યાંની પ્રજા અજ્ઞાન છે, ઉપેક્ષિત છે. તેથી પછાત-નીચલી જાતિ અને જંગલી પ્રદેશને જ ઈસાઈઓ પ્રાધાન્ય આપે છે. અને રોટી, કપડાં, જલ, શિક્ષણ, આવાસ અને હૉસ્પિટલની સુવિધા આપીને આસાનીથી એ લોકોને ધર્મપરિવર્તન કરાવે છે.
‘‘ઈસાઈ ધર્મ અપનાવી, ભણીગણી ‘સાહેબ' થઈને કોઈ હરિજન અથવા આદિવાસી તમારી પાસે આવે છે ત્યારે તમે શું કરો છો ? એને માન સહિત ખુરશી પર બેસાડો છો ! ને ઉપરથી ચા પણ પિવડાવો છો !
““આ ક્રિયા હિંદુ ધર્મને દોષિત સાબિત કરે છે અને ભારતીય સંસ્કૃતિની માનવસેવા અને રાહતકાર્યો પ્રતિ રહેલી નિષ્ક્રિયતાને
