________________
-
૫૬ શ્રી રણછોડદાસજી બાપુ-ચિત્રકૂટ
છીએ. એનાથી વાણીનું તપ નષ્ટ થઈ જાય છે. * માતા, પિતા અને ગુરુ સદૈવ શુભ ભાવનાવાળાં હોય છે.
એમનાં હૃદય પ્રકૃતિએ ઉદાર બનાવ્યાં છે. તેમને અશુભ વિચારો ક્યારેય નથી આવતા. મનુષ્ય શરીર પ્રાપ્ત કરીને કેવળ ધન જ ભેગું નથી કરવાનું. અનંતકાળનાં સાથી – જન્મ પહેલાંનાં અને જન્માક્તરનાં – શુભાશુભ કાર્યોના ફળદાતા શ્રીહરિનો સાક્ષાત્કાર કરવો એ જ એનું ચરમ લક્ષ્ય હોવું જોઈએ. વધારે હળવું મળવું, લાંબા સમય સુધી વ્યર્થ વાતો કરવી, વ્યર્થ ફરવું, વાદવિવાદ કરવો વગેરે વૈરાગ્યને નિર્બળ બનાવી, વાસનાઓને બળવત્તર બનાવે છે. તર્ક એ બુદ્ધિનો વિષય છે. અને તર્કમાં સત્યને અસત્ય અને અસત્યને સત્ય બનાવવાની તાકાત છે. કુસંગ મનુષ્યનો જ નથી થતો. દષ્ટિ, દશ્ય, સાહિત્ય,
ચિત્ર, કુવિચાર વગેરે પણ કુસંગ છે. * જેનામાં લજ્જા, સંકોચ અને નમ્રતાનો અભાવ છે તે મનુષ્ય
કહેવડાવવાને લાયક છે? સમુદ્ર મોજાં વગરનો ન હોઈ શકે. આપણે સ્નાન કરવું હોય તો લહેરો હોય એની પરવા કર્યા વિના કરી લેવું જોઈએ. એમ કલુષિત વાતાવરણની પરવા ન કરીને ભગવદ્-ભજન શરૂ કરી દેવું જોઈએ. જન્મ, મૃત્યુ, વૃદ્ધાવસ્થા અને વ્યાધિ અનિવાર્ય છે. માટે એનું સ્મરણ કરીને વૈરાગ્યને દઢ બનાવો.
