________________
૪૪
શ્રી રણછોડદાસજી બાપુ-ચિત્રકૂટ આત્માનો વિષય વાણીથી સમજમાં નથી આવતો. * વાદવિવાદ છોડો, વાદવિવાદથી બુદ્ધિમાં અસ્થિરતા પેદા
થાય છે. મૂઆ પછી ભગવાન મળે એ શા ખપના ? મારે તો અહીં જ ભગવાનને પ્રાપ્ત કરવા છે. મન પાણી જેવું છે, એમાં જેવો રંગ નાખશો તેવું એ થશે. જેનું માન થાય છે એનું અપમાન પણ થાય છે. જેની કીર્તિ થાય છે તેની અપકીર્તિ પણ થાય છે. બંનેમાં નિઃસ્પૃહી રહી શકે તે સંત.
જ્યાં સુધી અહમ્ છે ત્યાં સુધી દૈતની ભાવના પણ રહે છે, ને પાપપુણ્યનું ભાન પણ રહે છે. માબાપની અવજ્ઞા કરનાર કુપાત્ર સંતાન ગુરુ સમાન છે. એ આપણને માયાનું સ્વરૂપ દેખાડે છે કે કોણ કોનું છે? સુપાત્ર સંતાન સંતોષ આપીને ચેતવે છે કે આટલા સંતોષ પછી પણ પ્રભુનું નામ ન લો તો તમે કુપાત્ર દીકરાને જ લાયક છો ! સેવામાં સર્વ પ્રથમ જોઈએ નિરભિમાનતા, દીનતા અને ઉદારતા. હું” કોઈ ચીજ નથી. “હું' નહીં મટે ત્યાં લગી ‘તું' (પરમાત્મા) નહીં મળે. મિથ્યાભિમાન આપણને “હું હું' કરાવે છે. સાચું જ્ઞાન થાય ત્યારે “તું તું થાય છે. ઈશ્વરે દુનિયા કેમ બનાવી એનો જવાબ મનુષ્ય કેમ દઈ શકે ? પરમાત્માના અભિપ્રાયને જાણવાનો દાવો હું નથી કરી શકતો. પૈસો એ વ્યવહારમાં સાધન માત્ર છે. પૈસાને જો ચરમ લક્ષ્ય
