________________
વેરાયેલાં પુષ્પો
૩૩ પાઈએ ત્યારે આપણને સંતોષ થાય છે. આત્મસંતોષ જીવનનું ધન છે, જીવન એથી ભરેલું હોવું જોઈએ. સાધના
સાધકને ઈશ્વરના અસ્તિત્વમાં એટલો જ દઢ વિશ્વાસ હોવો જોઈએ જેટલો પોતાના અસ્તિત્વમાં છે.
જેણે પ્રેમ, વિશ્વાસ અને નિષ્ઠાનું ભાથું સાથે રાખ્યું છે, એને સાધનામાં સફળતા મળે જ મળે. જીવનમાં એવો અમૂલ્ય સમય મળવો કઠણ છે, જે સઘળાં સાધનોને સુલભ બનાવી દે.
સાધનામાં જ્યારે વિદન આવે કે ઉત્સાહનો ભંગ થાય ત્યારે ભગવાનની કૃપા માટે પ્રાર્થના કરો.
જીવનનિર્વાહનાં સાધનોના આગ્રહ માટે જેટલી તન્મયતા હોય છે, એનાથી અડધી તન્મયતા પણ જો સાધનામાં હોય તો આત્મબળ અવશ્ય મળે.
વ્યવહારમાં પ્રારબ્ધ મુખ્ય છે. અધ્યાત્મમાં પુરુષાર્થ મુખ્ય છે.
સાધના વિના સિદ્ધિની લાલસા તો મૃગતૃષ્ણા સમાન છે. સાધનામાં ભાવ પ્રધાન છે. સાધના કરે તે સાધક. ગુરુની આજ્ઞાનું સંપૂર્ણપણે અનુસરણ કરવું તે સાધન. ભય અને શોક હરે તે ગુરુ. સદ્દગુરુની અનુકંપાથી કલ્યાણનું સાધન પ્રાપ્ત થાય છે. તમારે તો તન, મન અને ધન ગુરુરારણે સમર્પિત કરી કર્મ કરવાં જોઈએ. નિત્ય અને નિયમપૂર્વક સાધના કરતા રહેવું – એ ગુરુની ઉત્તમ સેવા છે. શરીરથી સેવા કરવી એ મધ્યમ સેવા છે, ધનથી સેવા કરવી એ કનિષ્ઠ સેવા છે. સાધનામાં વિક્ષેપ જેવો કોઈ શત્રુ નથી. વિક્ષેપથી ઉદ્વેગ પેદા
