________________
तेथी गुरु महाराजनी आज्ञा शिवायनी कंइ पण वर्तना करता नथी.
तीर्थकरअदत्त ते प्रभुजीए जे जे आज्ञा आपी छे, ते आज्ञाथी विरुद्ध आचरणा करवी ते तीर्थकरअदत्त छे. माटे धर्मने सहाय्यकारी आहार वस्त्र पात्र रहेवानुमकान जे जे वस्तु निर्दोष एटले पोते करी करावी तथा गृहस्थे पण मुंनिने सारु बनावी नथी, पोताने ज सारु बनावी छ ने ते वस्तु वर्चमानमा अभक्ष नथी तेथी प्रभुए लेवानी आज्ञा करी छे ते वस्तु ले. श्रा मुजब चारे रीते अदत्तादान विरमण व्रत मुनि पाले. चोथु मैथुन विरमण व्रत ते देवतानी स्त्री, मनुष्यनी स्त्री, तियेचनी स्त्री कोइ पण साथे मैथुन सेववानो त्याग. तथा स्त्रीने अडकवानो पण त्याग करे.
पांचमुं परिग्रह विरमण व्रत ते धन, धान्य, जमीन, घरवाखरो, रूप, सोनु, कुप्यधातु, माणस, जनावर ए नवे प्रकारना परिग्रहनो जेणे त्याग कस्यो छे, कोडी मात्र पण जेने राखवी नथी. एवी रीते सर्व प्रकारे परिग्रहनो त्याग करे. मात्र शरीर ढांकवा सारु वस्त्र पात्र शिवाय कंइ . पण आहार श्रावती काले खावा राखी मूकवो नथी. एवी रीते कोइ पण व. स्तुनी इच्छा नथी तेथी परिग्रहनो त्याग करे छे. पापर्नु बीज ज परिग्रह जाणे छे.
ए मुजब पांचे अवत, मन वचन कायाए करी सेवे नहि, सेवरावे नहि सेवताने अनुमोदे नहि. एवी रीते पांच अवतनो त्याग करी पांच महाव्रत आदरे छ, ने सदाकाल ज्ञाननो अभ्यास करी रह्या छे. जरा पण विकथा आलस निद्रामां काल काढता नथी. ज्ञाननो अभ्यास करे छे, ते पण मान महत्त्वताने सारु नहि पण केवल पोतार्नु आत्मस्वरूप प्रकट करवा सारु ज उद्यम करे छे. सदाय भावना तो संभावनी ज बनी रही छे. कोइ पण पुगलिक भावमा मग्नता नथी. सदा आत्मभावना भावी रह्या छे; पण पांच प्रमाद.गया नयी, तेथी प्रमाद, गुणठाणुं कहेवाय छे.
