Prakarana Ratnakar Part 3

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 9

वीरस्तुतिरूप ढुंडीनुं स्तवन जेम अजीव संयमनुं साधन ॥ झानादिकनुं तेम ॥ शुधना व आरोपे विधिसुं॥ तेदने सघले खेमरे ॥
जितु॥ ११ ॥ अर्थः-जेम अजीव संयमनुं साधनके जेम वस्त्रपात्रादिक अजीवजे ; पण ते संयम के चारित्रनां साधन. एथी चारित्र सधायजे. ज्ञानादिकनुं तेमके तेमज थापना जे ब्राह्मीलिपि, तथा जिनप्रतिमा प्रमुख ज्ञाननो तथा दर्शनशुद्धि प्रमुख नो हेतु थाय: ते माटे गुरुनाव भारोपे विधिसुंके० विधिपूर्वक पोतानो जे गु नाध्यवसाय, तेनुं आरोपण सामी वस्तुनेविषे करे: तेहनेके ते प्राणीने संघले खेमके सर्व ठेकाणे मंगलीकडे. इतिनाव. इतिगाथार्थ ॥ ११ ॥
ते उपर सूत्र लखीए.येः- महाफलं खलु अरहंताएं नगवंताएं नामगोयम स्स विसवणयाए ॥ अहींयां, ए आलावे नामनिदेप ते महाफलदायक कह्यो. तथा ॥ धंनाणं ते गामागर नगर खेड कवड मंमव दोण मुहपट्टणा समसन्निवेसा जब अरिहंता जगवंता विहरंति ॥ ए आलावामां ग्रामादिकने धन्य कह्यां. ते प ण श्रीअरिहंतनीज प्रशंसा थइ तथा वली श्रीश्रमणसूत्र प्रमुख घणा सूत्रोमा तेत्री श आशातना मध्ये गुरुसंबंधी पाटी पीठ संथारे पग संघटतां आशातना लागे, ए सर्व वस्तु अजीवजे, तोपण पोताने विशेषे आराधवा योग्य कही; तेतो तुं पण माने: तो पनी जिनप्रतिमा ब्राह्मी लिपि प्रमुख अजीव केम नथी मानतो? त था वली श्री अंतगमदशांगमां सुलसाना अधिकारे हरिणेगमेषीनी प्रतिमा आ राधने ते हरिणेगमेषी आराध्य हतो; तेथी ते हरिणेगमीषी संतुष्ट थयो; तेम वीतरागनी प्रतिमा थाराधने वीतराग थाराध्य केम न थाय ? थायज. यहींयां कोइ कहेशे के “जेम हरिणेगमेषी संतुष्ट थयो तेम श्रीवीतराग पण ए दृष्टांते तो संतु ट थया जोश्शे.” तेनो उत्तर जे "दृष्टांत होय ते तो एक देशे होय; तेमाटे यहीं यां धाराध्यरूप देश सीधो. एटले ए नाव जे वीतराग माटे कांसंतुष्ट न थाय पण थाराध्यतो थायज. एवं सम्यकदृष्टिए विचारवं. वली नावजिन पण बाराध्य फल देने. तेमां पण बे वात . जे नावजिनने देखे ते पण पुजलपिम, आकार रूप देखे: तेतो थापना , ए पण नमो बालोच करी विचारजो. बीजं. नाव जिन बता होय त्यांपण पोतानो नाव, निर्मल होय तो फल थापे. जो पोताना
नावविना फल आपे तो धनव्य अने दूरनव्यनेज फल आप जोशए, ते माटे || निजनाव तेज प्रमाण ले. तेम थापना जिनने विषे पण जाणवू.