Prakarana Ratnakar Part 3

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 12

ԱՍ
वीरस्तुतिरूप ढुंडीनुं स्तवन.
पनी मर्यादा करीने रह्यो; एवो जे मानुष्योत्तरपर्वत, ते पर्वते जाय; त्यांनां चैत्य वांदे. त्यहांथी बीजे के० बीजे मगले नंदीश्वर दीपे जाय. त्यां जिनप्रतिमाप्रत्ये प्रण मी० प्रणाम करीने प्रमुदित थाय, एटले हर्षवंत थाय. इति गाथार्थ ॥ १६ ॥
तिहांथ पडिमा वंदण कारण ॥ एक मगले ईदां आवे || ऊर्ध पणे जातां बे मगले ॥ यावतां एक स्वभावेरे ॥ जि० ॥ तु० १७ ॥
अर्थः- तिहांथी के० ते नंदीसर दीपथी, पडिमावंदण कारण के० प्रतिमा वं दाने हेतुए, एक मगले ईहां यावे के एक उत्पाते यहींयां यावे. घावीने य यांनां चैत्य वांदे. ए तीर्खा लोकनी वात कही, दवे ऊर्ध्वलोकनी वात कहे. ऊर्ध्वलोके पण जातां बे मगलां खने यावतां एक मगलुं. एटले ए नाव जे, जातां एक मगले नंदनवने जश्ने चैत्य वांदे ने बीजे मगले पांमुकवने जइने चैत्यवांदे. त्यांथी एक मगले ग्रहीयां खावी यहींयांनी प्रतिमावांदे. स्वनावके० ए गतिना, ए स्व नाव बे. वचमां बीजा विसामा करी शकाए नहीं. इति नाव इति गाथार्थ ॥ १७ ॥ हवे पूर्वे " जगवती सूत्रमां ए पाठ डे.” एवं तो कयुंहतुं, पण कीए वामेले ? ते कहे. शतकवीराम नवम देशे ॥ प्रतिमा मनिवर बंदी | इम देखीजे प्रवला जांजे ॥ तस मति कुमति फंदीरे ॥ जि० ॥ तु ॥ १८ ॥ अर्थ :- शतक वीशमे नवम नदेशे के० शतक वीशमुं यने उद्देशो नवमो, मां प्रतिमा मुनिवर बंदी के० मुनिराजे प्रतिमा एरीते वांदी बे. इम देखी के० एवो पाठ देखीने, जे प्रवला नांजे के० जे प्राणी अवला वांका जायले; तस मति केतेनी जे बुद्धि, ते कुमति फंदी के० कुगुरुनी जोलवी थकी कुमतमां फंदाई रहे बे एटले जो मिथ्यात्वने जोरे कुमति फेदमां पड्या, तो एवा प्रगट पाठ देखीने पण अवज्ञा नांजे बे, कुमतिनी जालमां गुंथाय बे. इति नाव ॥ इति गाथार्थ ॥ १८ ॥ हवे ते पाठ लखे . कविहाणं नंते चारणा पन्नत्ता गो० डुविहा चारणा पन्न त्ता " तंजदा विकाचारणाय जंघाचारणाय सेकेएाठेनंते एवं बुच्च विकाचार या गो० बरं हे प्रणिरिकत्तेणं तवोकम्मेविकाए उत्तरगुणला खममाणस्स विकाचारणल६ि नामं ल६ि समुप्पकइ सेतेाहेणं जावविकाचारणा विका चारणस्सणं नंते कहंसीहागई कहंसी हेग इविसए पन्नत्ता, गो० प्रयमं जंबुद्दीवे दीवे जावकिं चिविसेसाहिए परिस्केवेणं महिडिए जावमहासोरके जावइणामे