________________
જીવનપંથ : ૮ વાચન... અપાર - જીવનનો બેડો પાર.. ( ડૉ. ભદ્રાયુ વછરાજાની
) બન્યું એવું કે, સ્વામી વિવેકાનંદના જીવનના બાળપણના વાંચવા લીધું હોય તો વાંચું ખરો પણ મને અધુરપ લાગે, કારણ પ્રસંગોએ મને જબરો જકડી લીધો અને તેમને ઈશ્વર દેખાડવા તેયાર કોઈકનાં પુસ્તકમાં ઈચ્છા થાય ત્યાં લીટી ન તણાય ને..! બસ, થનાર તેના ગુરુ શ્રી રામકૃષ્ણદેવ વિષે જાણવાની ઉત્કંઠા જાગી. આથી એમ થતું; મને જે ગમે તે પુસ્તક હું ખરીદી લઉં કે જેથી તેને પહેલાં જ વાચનથી એટલી પ્રતીતિ થવા લાગેલી કે શેરીમાં આખી માત્ર વાંચી નહીં, માણી પણ શકાય. (જો કે ખરીદીને પોતીકું સાંજ આથડવા કરતાં આવું વાચવામાં વધુ મઝા આવે છે. ધીમે બનાવવાના અભરખા ઘણાં વર્ષો સુધી પૂરા ન થયા, એ જુદી વાત ધીમે સ્પર્ધા ન હોય તો પણ શ્રી રામકૃષ્ણ આશ્રમ જવા લાગ્યો છે.!). અને ત્યાં બે જ કુતૂહલના વિષયો રહ્યા : પલાંઠી મારીને બંધ આંખે એક વાત કહું, મારે કોઈને પૂછવું નથી પડ્યું કે કયું પુસ્તક ધ્યાનસ્થ બેઠેલી શ્રી ઠાકુરની પ્રતિમા અને આશ્રમની વિશાળ હવે વાંચવું? કારણ વાંચતો ગયો ને નવું વાંચવાનું જડતું ગયું. લાયબ્રેરીમાં બેસી એકાગ્રતાથી વાચન કરતા કેટલાય લોકો. પહેલાં આઠમા ધોરણમાં હતો ત્યારે આચાર્ય રજનીશને સાવ નજીક બેસી ઠાકરનાં અને પછી પુસ્તકનાં દર્શન મારો ક્રમ બની ગયો. સાત સાંભળેલા. કોણ જાણે કેમ, મને મારી તેર વર્ષની ઉમરે ત્યારે ધોરણ સુધીમાં તો આશ્રમનાં પુસ્તકોમાંથી જીવનચરિત્રો વાંચી એવું લાગેલું કે આચાર્ય રજનીશ એક મહાન ચિંતક તરીકે પગદંડો ગયો. રામ અને કૃષ્ણના રોચક જીવન પ્રસંગો વાંચી ગયો. આજે જમાવશે. ઓશોનાં અનેક પુસ્તકો વાંચવાનું કૉલેજકાળમાં બન્યું વિચારું છું ત્યારે લાગે છે કે વાચનપ્રીતિ ધીમે ધીમે અનેક ક્ષેત્રો અને તેમાં લગભગ લગભગ ડૂબી જવાયું. (આજે પણ નીકળી તરફ દોરતી ગઈ. શ્રી રામ અને શ્રી કૃષણની જીવની પુસ્તકોમાં શક્યો નથી. તેમ સ્વીકારતાં જીવ ઠરે છે.) કૉલેજમાં નાટકોમાં વાંચ્યાથી મારી જિજ્ઞાસા વધી. એ સમયમાં રાજકોટનાં શાસ્ત્રી ખૂબ ભાગ લેતો, વસ્તૃત્વ સ્પર્ધામાં યુનિવર્સિટી ટોપ કરતો એટલે મેદાનમાં પૂજ્ય શ્રી ડોંગરે મહારાજની ભાગવતકથા વારંવાર અનેક વિષયો વિષે વાંચવું પડે. મહાત્મા ગાંધી - સરદાર - સ્વાતંત્ર યોજાતી. હું જેને મારી મા ગણું છું તે મારી નાનીમાની આંગળી સંગ્રામ વગેરે અનેક વિષે પૂરેપૂરું વાંચી ગયો, કૉલેજકાળમાં જ. પકડી આ કથામાં એકવાર ગયો ને બાળ કાનડાની વાતો એમાં થોડો રોમાન્ટિક વળાંગ પણ આવ્યો. કોલેજમાં નાટકમાં ભાવસભર કંઠમાં શ્રી ડોંગરેજી પાસેથી સાંભળી પેલી પુસ્તક અતિ સાથે કામ કરતી ગર્લફ્રેન્ડે વીનેશ અંતાણીની ‘પ્રિયજન' ભેટમાં તાજી થઈ અને કથા ગમવા લાગી. તે આજે પણ કથા સ્વરૂપ મને આપી.. એક બેઠકે વાંચી ગયો, પેલી ગર્લફ્રેન્ડ પ્રિયજન ન થઈ, બહુ ભાવમય બનાવે છે. આડ વાત કરું, કોલેજમાં ગયો ત્યાં સુધીમાં પણ વીનેશ અંતાણીનું વ્યસન થઈ ગયું એ જમા પાસું.. મેં શ્રી ડોંગરેજી મહારાજની ભાગવતકથા ત્રણવાર પૂરેપુરી સાંભળી, બે વખત તો મારી ડાયરીઓમાં ભરપૂર લખતો ગયો ને
મો. ૦૯૮૯૮૯૨૦૩૩૩ સાંભળતો ગયો!
ફોન : (૦૨૮૧)૨૫૮૮૭૧૧ જેમ પુસ્તક પરથી કથાનો રસ જાગ્યો તેમ જ કથાએ
ઈમેલ : bhadrayu2@gmail.com પુસ્તકપ્રેમમાં વધારો કર્યો. કથા સ્થળે ધાર્મિક ગ્રંથોના સ્ટૉલ્સ હોય
સરનામું : પ્રેમમંદિર, નર્મદા પાર્ક-૪, જ, તેમાં લટાર મારતો. ઘણાં પુસ્તકો ખરીદી લેવાની ઈચ્છા થતી
અમીન માર્ગ, રાજકોટ, પણ ખિસ્સાં તરત મનાઈ ફરમાવતાં. મેં પહેલું પુસ્તક ખરીદ્યું હોય તેવું બન્યું છેક કૉલેજમાં આવ્યો ત્યારે.. યાદ છે બરાબર કે શ્રી
સ્થળાંતર થયેલ ઓફીસ હરીન્દ્ર દવેનું પુસ્તક “માધવ ક્યાંય નથી' મેં સૌ પ્રથમ ખરીદેલું
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પુસ્તક. પણ તે હમણાં સુધી સાચવી રાખેલું; એ વાંચ્યા પછી
૯૨૬, પારેખ માર્કેટ, સમજાયેલું કે, ડોંગરે મહારાજ કાનુડાની વાતો કરતાં કરતાં કેમ
૩૯, જે. એસ. એસ. રોડ, કેનેડી બ્રિજ, રડી પડતા હતા!? હું વાંચવામાં ધીમો, જે ફકરો સ્પર્શે તે ફરી
ઓપરે હાઉસ, મુંબઈ-૪૦૦ ૦૦૪. ફરી વાંચું તેથી મારી ગાડી ધીમી ચાલે. વળી મને વાંચતા વાંચતા
મોબઈલ : ૯૧૩૭૭૨૭૧૦૯. જે ગમે ત્યાં પેન્સિલથી નિશાની કરવાની ટેવ.. કોઈકનું પુસ્તક
પત્ર વ્યવહાર ઉપરોક્ત ઓફીસ પર જ કરવો.
C
મે - ૨૦૧૮
)
પ્રબુદ્ધ જીવન
