Parmatma Darshan

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 9

कहे निर्विवादछे. गुजरातमा रहेनार पुरुषो तथा. स्त्रीओ भले संस्कृतनो अभ्यास करे. इंग्लीश भाषानो अभ्यास करे तोपण २४ कलाको पैकी सर्व कलाकोमा गुर्जर भाषामां बोलीनेज सर्वने पोतानुं कार्य करवू पडेछे. मातृभाषामां जे उपदेश आपवामां आवेछे ते सहेजे समजायछे. आम कहेवाथी कंइ संस्कृत अने मागधी भाषानी हलकाइ देखाडवामां आवती नथी. कहेवानुं तात्पर्यार्थ ए छे के गुजरातीओने माटे गुर्जर भापापा लेख लखी समजाववामां आवे तो विशेष उपकार थाय. आ न्यायने अनुसरी गुजेर भाषामा लेख लख्योछे.
आत्मतत्त्व संबंधी मान्यता दरेक दर्शनवालाभोनी भिन्न भिन्न छे. आर्यभूमिमा जैन, वेद अने बौद्ध आ णनां पुस्तको विशेष जोवामां आवेछे. मुसलमान अने स्त्रीस्ति लोकोतो ज्यारे आ देशमां आव्या त्यारे तेमना धर्मना पन्थोनां पुस्तको लेइ आव्या. दरेक दर्शनवाळा ईश्वर, कर्म अने आत्मादि तत्त्वो संबंधी भिन्न भिन्न मत जणावेछे. अने ते माटे पोतपोतानी युक्तियो जणावेछे.
षड्दर्शनमांथी कयुं तत्त्व खरुछे. ते युक्ति अने प्रमाणथी समजी शकायछे. श्री वीरमभुए आत्म तत्त्व एवं सरस बताव्युंछे के ते माध्यस्थ अने ज्ञान दृष्टिवाळाने रुच्या विना रहे नहि.देवगुरु अने धर्म तत्त्वनुं स्वरूपं सर्वज्ञ दृष्टिथी बताव्युछे. आ ग्रंथमां श्रीवरिमभुए कहेलं आत्मतत्त्व सूत्रानुसारे लख्युं छे. जिनागमोनु दोहन करी देवगुरु धर्म तत्त्वादिनुं यथार्थ वर्णन करवामां आव्युंछे.
प्रथम आद्यमां सद्गुरुर्नु मंगलाचरण कर्युछे. पश्चात् गुरुनी केवी शक्तिछे ते जणाववा प्रदेशी राजा अने केशी कुमारनो संवाद देखाडी आत्मानी अस्तिता सिद्ध करीछे. पश्चात् ज्ञान अने क्रियानो संवाद प्रसंगानुसारे जणाव्योछे. पश्चात् योग्य अयोग्य श्रोतानां लक्षण जणाव्यांछे. पश्चात् ६८ मा पानाथी षड्द्रव्यनुं स्वरूप समजाव्युंछे. पश्चात् आत्मधर्म महत्ता दर्शावीछे. पश्चात् आत्म