________________
૧૪-સંયમદ્વાર, સંયમ એટલે ચારિત્ર. અને તેના શુદ્ધિના પ્રકર્ષ અને અપકર્ષે કરીને સ્થાને પડે છે. આ સ્થાને અસખ્યાતા લોકાકાશ પ્રદેશપ્રમાણ છે. એટલે અસંખ્યાતા
લકાકાશના જેટલા પ્રદેશે થાય તેટલાં સંયમસ્થાન છે. હવે આ અસંખ્યાતાં સંચમસ્થાનોમાં કોને કેટલાં સંચમસ્થાને હોય તે કહે છે – पत्तेअमसंखिजा, संजमठाणा हवंति हु चउण्हं निग्गंथसिणायाणं इकं चिय संजमट्टाणं ॥५९॥
प्रत्येकमसंख्यातानि संयमस्थानानि भवन्ति चतुर्णाम् । निर्ग्रन्थस्नातकानां एक किल संयमस्थानं ॥ ५९॥ અથ–શરૂઆતના ચારમાં પ્રત્યેકને અસંખ્યાતા સંયમસ્થાન
હોય. નિર્ગસ્થ અને સ્નાતકને એકજ સમસ્થાન હોય. વિશેષાર્થ–પુલાક, બકુશ, પ્રતિસેવનાકુશીલ અને કષાય
કુશીલ એ પ્રત્યેકને અસંખ્યાતા સંયમસ્થાને હોય છે. નિન્ય અને સ્નાતકને એકજ સંયમસ્થાન હોય છે.
કારણકે તેમને ઉપશમ તથા ક્ષેપકરૂપ એકજ અધ્ય1. વસાય છે. બીજા અધ્યવસાયસ્થાને નિગ્રંથ અને સ્ના
* તકના કારણરૂપે નથી. निग्गंथसिणायाणं, तुलं इक्कं च संजमट्ठाणं । पत्तेयमसंखगुणा, पुलायबउसाण ते हुंति॥६॥
