________________ - 39 (વાધિપત્ય કે સ્વાધિકારમાં) રાખતા નથી, એ નિયમનું સંપૂર્ણ અશે પાલન કરનારને જ શાસ્ત્રોએ જનમુનિવરરૂપે સ્વીકાર્યા છે. અન્યથા સાધ્વાભાસ ગણાવ્યા છે. શ્રી ઉપલદેવ રાજાએ પુન:વિજ્ઞપ્તિ કરી, તે ભગવન! આપશ્રીજી મારા ઉપર પરમ અનુગ્રહ કરીને મારા રાજભવનમાં પધારે, થોડા દિવસ ત્યાં સ્થિરતા કરીને, ભેજન આદિને લાભ આપીને મને તારે જેથી મારું કલ્યાણ થાય, અને પરમ્પરાએ હું પણ મોક્ષપદને પામું. એ સર્વસ્વ જૈનાચારથી વિરુદ્ધ છે. પરમપૂજ્યપાદશ્રીએ જણાવ્યું, કે જૈનમુનિવરએ બ્રહ્મચર્યની નવવાડનું પાલન અને રક્ષણ માટે ગૃહસ્થનિવસિત આવાસસ્થાનોમાં રહેવું, કે પાટલે બેસી થાળીવાડકા આદિ ગૃહસ્થના ભાજનેમ ભોજન કરવું, એ સર્વસ્વ જૈનાચારથી વિરુદ્ધ હવાથી હે રાજન! ત્રણકાળમાં ય એમાંનું કંઈ પણ શક્ય જ નથી. રાજા આશ્ચર્યમગ્ન થઈને વિચારે છે, કે વાત્સલ્યમહાનદ પરમકારુણિક પરમપૂજ્યપાદશ્રીજીએ મારા ઉપર અસીમ ઉપકાર કરવા છતાં, એ મહાઉપકારના પ્રતિલાભની ન કોઇ અપેક્ષા, કે ન કોઈ મુખ ઉપર પ્રતિભાવ. અનેકવિધ પ્રાર્થનાઓ વિજ્ઞપ્તિઓ અને આજીજી કરવા છતાં, કંઈ પણ સ્વીકારતા નથી. મુનીશ્વર કેવા પરમનિસ્પૃહસત્તમ છે?
