________________ મહારાજાધિરાજ, મહામન્નીશ પ્રમુખ શ્રી જૈનસંઘે પરમ પૂજ્યપાદશ્રીજીને વિજ્ઞપ્તિ કરી, કે “ભગવતઃ ! શ્રી મહાવીર સ્વામીજી-પરમાત્માના પ્રાસાદનું નિર્માણ કાર્ય પૂર્ણ થવા આવ્યું છે. પ્રતિમાજી કયાંથી મેળવવી ? પરમપૂજ્યપાદત્રીજીએ જણાવ્યું: ‘તમે નિશ્ચિત રહે, છ માસ પછી પ્રતિમાજી મળશે.” આ તરફ મહામન્ત્રીજીની કામધેનુ સદશ ગાયનું પ્રતિદિન થોડું થોડું દૂધ ઝરતાં છ માસમાં પ્રતિમાજી પૂર્ણ થવા આવી. પણ ગાયનું દૂધ અત્ય૫ થતાં શેવાળને પૂછવામાં આવ્યું. ગોપાળને સૂક્ષ્મ રીતે અન્વેષણ કરીને મત્રીશ્વરજીને નિવેદન કયું, કે લુણાદ્રહી પર્વતની સમીપમાં એક કેરનું ઝાડ છે. લીલું ઘાસ ચરવાની લાલચે ગાય ત્યાં પહોંચે છે, કે તુર્ત તેનું દૂધ ઝવરવા માંડે છે. મત્રીશ્વરજી મહારાજાધિરાજ નગરશેઠ આદિ મહાજન શ્રી સંઘના અગ્રગણ્ય પુણ્યવન્તોને ગાયના દૂધ કરવાની વાત કરી, સાશ્રય અગ્રગો પરમપૂજ્યપાદશ્રીની પુણ્ય ઉપસ્થિતિમાં પહોંચે છે. વિધિવત્ વન્દન કરીને વિનયપૂર્વક સબહુમાન પરમ વિનમ્રભાવે મગ્નીશ્વરજીની ગાયનું દૂધ ઝરવાનું કારણ પૂછે છે. પરમપૂજ્યપાદશ્રીજી તે પ્રથમથી જ જાણતા હતા, કે શ્રી સચ્ચાયિકાદેવીજી પોતાના દિવ્યપ્રભાવે લૂણાદ્રહી પર્વતની સમીપમાં ભૂમિના પેટાળમાં વેળુનાં પ્રતિમાજી નિર્માણ કરી રહ્યા છે. તેમાં દૂધની અપેક્ષા રહેતી હોવાથી દિવ્યપ્રભાવે લીલું ઘાસ ઉત્પન્ન કરીને ગાયને તેનું પ્રલેભન અતાવે છે. ગાય ત્યાં પહોંચે એટલે દેવીજી દિવ્યપ્રભાવથી તેનું
