________________
અનિત્યતા ઉદાહરણ વ+સ્ (ઉણાદિ) + ટ = વપુષા અહીં પત્યુ થયું.
અનિત્યતા જ્ઞાપક તૃ4૦ (૧-૪-૩૮) માં 7 થી જુદુ નવગેરેનું ગ્રહણ નિયમ માટે હોવું.
જણાતી નથી.
વિશેષ ઉપલક્ષણથી ક્વચિત ઉણાદિ સિવાયનાં નામના પણ અવ્યુ. પક્ષનો આશ્રય કરાય છે. જેમ કે, સંધ્યાહતેશ૦ (૬-૪-૧૩૦) સૂત્રમાં તિ - અંતના વર્જનથી છવગેરે ઉત- અંતનું પણ વર્જન થઈ જાત. છતાં છિનું જુદું વર્જન કરવાથી અહી અવ્યુ. પક્ષનો આશ્રય જણાય છે. શુદ્ધ = એટલે ધાતુપાઠમાં પઠિત. ધાતુઓને પણ ધા. પાઠના સૂત્રને ઉચ્ચારીને કહેવાથી = તેનો સ કૃત હોય, પવનો પ્રસંગ આવે, માટે તેના નિષેધ માટે.... ઉપલક્ષણથી વિન્ - અંત પણ લેવા. શબ્દવનો નામત અર્થ કરવો. ક્વિબંતથી ધાતુ અને નામ બેયના કાર્યની પ્રાપ્તિ માટે આ ન્યાય છે. બેય સ્થાનીના કાર્યની એક સાથે પ્રાપ્તિ હોયને, તેનો નિષેધ કરી ક્રમથી પ્રાપ્તિ માટે આ ન્યાય
રાજ્ઞાતિ આ આખ્યાત વિશ્વ પ્રત્યયાંત શબ્દ, ધાતુ જ કહેવાય છે, નામ નહીં.
મરીના અહીં અંત્ય સ્વરાદિ અલોપને . સ્વરાદેશ જ માનવો, વ્યંજનાદેશ નહીં. તેથી સન્વભાવ ન થાય. નથી જણાતી.
» + fજન્ + f = wથતિ વગેરેમાં fiાત ધાતુથી આત્મને ન થાય, કારણકે ધાતુ +ળદ્-સમુદાયથી જ અવશ્ય થતો નથી. ઉત્તર ન્યાય આનો અપવાદ છે.
ઉત્તરન્યાયનું ઉદાહરણ જુઓ.
નથી જણાતી.
પૂર્વન્યાયનો અપવાદ. પ્રવેઃ ને બદલે ૩૫ એમ ગુરુ સૂત્ર આ ન્યાયનું જ્ઞાપન કરવા
માટે જ મુકેલું છે. બાપુ: રામ. (૫-૨-૪૦) થી ત: અહીંથન, (૫-૨-૭૯) અક્ષરૂપોડપવા. (૫-૧-૧૬) થી વિકલ્પ ૩ થાય તેમ માન્ના ઔત્સ. 7નપણ થી વડે મનિષેધ સિદ્ધ છતાં ન પ્રાપ્ત ઔત્સ. વિધિનો આ ન્યાય થાય. (૨) મોથ મનુથી વાલિતારી ઉગ (૫-૨-૪૫) માં રીનું શીલાદિ - પ્રત્યય વિધિમાં નિષેધ કરે છે. વૃવિવા શીલાદિ અર્થમાં સામાન્ય ગ્રહણ. વિહિત ડ્રા (ઊંઘ નાં યોગમાં જ ષષ્ઠી થવાથી ન નથી.)
પૂર્વન્યાયવત પ્રયોજન જાણવું. “અન્યોન્ય' કહેવાથી પ્રત્યય સાથે ઔત્સ. વિધિ થાય જ. ૩૫શુશ્રાવા એમ શ્ર૬૦ (૫-૨-૧) થી પરીક્ષાની જેમ વત પણ થાય જ. ૩પમૃત:, उपश्रुतवान्।
નથી.
૬૨૯
