________________
અનિત્યતા જ્ઞાપક
અનિત્યતા ઉદાહરણ નથી જણાતી. •
વિશેષ સૂત્રમાં વ નો સામાન્યથી નિર્દેશ હોવાથી વિજાતીયના પણ સમુચ્ચયનો પ્રસંગ છે. તેનો આ ન્યાય નિષેધ કરે છે. સમુચ્ચનોતિ એમ કહેવાથી સમુચ્ચયાર્થનો જ નિયમ થાય છે. અનુક્મણાર્થ તો વિજા. નું પણ અનુકર્ષણ કરે. અપેક્ષાતોડધિ : (૧/૧૨) ન્યાયથી વડે અનુકષ્ટની પણ ઉતરત્ર અનુવૃત્તિનો પ્રસંગ છે, તેનો નિષેધ કરે છે.
માતોષT૦ (૪-૨-૩૦) માં અનુકર્ષણાર્થ હોવા છતાં ળિત્તિ ની ઉત્તરત્ર અનુવૃત્તિ થઈ.
યથાસંઘમનવેશ: સમાનામ્ (૧/૧૦) નો અપવાદ.
mહેંચાશ (પ-૪-૩૫) અહીં કૃત્ય અને - . અનુકુછ સપ્તમી સાથે ‘શક્ત અને “અહ” અર્થના યથાસંખ્યભંગ માટે બહુવચન કરવું. શર૬: શ્રાદ્ધ #fo (૬-૨-૮૧) માં વળિ એવા વિશેષણની ઉક્તિ.
સૂત્ર કરતાં વ્યાખ્યા અધિક માન્ય - આશ્રયણીય - પ્રશસ્ય છે, એવુ જણાવવા માટે આ ન્યાય છે.
અનિત્ય હોવાથી ક્યારેક અન્ય ક્રિયાપદનો - અધ્યાહાર - અર્હમ્ અહીં વિશેષ છે.
અવન્તી = વર્તમાના, અતિ ઉપલક્ષણ છે. તેથી પત્તિ, વિદ્ય આદિ પણ લેવાય. ક્રિયાપદનો પ્રયોગ ન હોવાથી જે વાક્યનાં અભાવની જે શંકા થાય છે, તેને આ ન્યાય દૂર કરે છે. ક્રિયાતિપત્તિનો પ્રયોગ તો પ્રાયઃ સાક્ષાત જ દેખાય છે.
इति द्वितीयो वृक्षस्कारः ।।
= ૬૩૩
==