Navpad Darshan Yane Pramodadi Bhavna

Author(s): Charanvijay
Publisher: Chimanlal Nathalal Gandhi

Page 8

વિનયી અને ભક્ત હોય ભગવાનની પેઠે માતા-પિતાની આજ્ઞા પાળે, સેવા ઉઠાવે છે.
કેટલાકને છોકરા એક હેય કે ઘણું હેય પણ ઈટાળા જેવા હોય છે. છંદગી સુધી માતા-પિતાને ભારભૂત રહે છે. સુખ આપતા નથી પણ દુઃખ આપે છે. માતા-પિતાની લક્ષ્મી, ઘરબાર, દાગીના, વાસણ વેચી આબરૂ પર પાણી ફેરવી માતા-પિતાને નિરાધાર કરી મૂકે છે. માતાપિતાની સેવા કરવી દુર રહે પણ ઉલ્ટા મરતાં સુધી મા-બાપ પાસે સેવા કરાવે છે. મા-બાપ કમાય અને છોકરાની આજીવિકા ચાલે. માતા મરે ત્યાં સુધી છોકરાઓને સેઈ કરી જમાડે છે.
કોઈ બાપડાને એક બૈરી હેય, કાણી હોય, કાળી હૈય, કદરૂપી હેય, રાગિણ હય, અશક્ત હોય છતાં લક્ષ્મીજીની પેઠે પતિ ઉપર સત્તા ચલાવે છે. દિવસમાં બે-ચાર વાર રીસાય છે. તુંકારા, જાકારા, અપમાન, ગાળ આપે છે. બારેમાસ બિચારા પતિને ક્તરાની માફક ભરવાડ કરીને હેરાન–હેરાન કરી મુકે છે. પિતે સારૂં ખાઈ જાય. નબળું પતિ સારું રાખે છે. બાળકોને પણ દિનરાત ગાળો, શ્રાપ, મારના વર્ષાદ વર્ષાવે છે.
કેઈ કવિ કહે છે કે, " काणा काली कुरूपा कटुरटनपरा गेहिनी स्नेहहीना."
વળી કઈ મહાભાગ્યશાળી આત્માને એક હેાય કે અનેક હોય પણ મહાસતી હોય. પતિભક્તા હોય વાપી તેં મા મને નનનનના પતિને માટે પ્રાણ પણ અર્પણ કરવામાં અચકાય નહી તેવી હોય છે. રૂપવતી હોય, સ્વામીને જમાડી જમે. સુતા પછી સુ, જાગ્યા પહેલી જાગે. સર્વકાળ મધુર ભાષિણું હોય છે. તે
કેઈ સુરવર મધુર કંઠવાળા હેય છે. આદેયવચની હૈય છે. યશસ્વી હોય છે, જ્યાં જાય ત્યાં વહાલા લાગે છે. પધારો પધારો!