Mahabal Malaysundari Charitra

Author(s): Jaytilaksuri
Publisher: Vithalji Hiralal Lalan

Page 7

मलय
भाणि भो भद्र शृणु त्वं पृष्टमात्मनः। श्रियेदं स्वःपुरस्पर्धि नगरं कुशवर्द्धनं ॥ ६० ॥ अत्रासीदभू- चरित्रं पतिः शूरः सूरनामा गुणाग्रणीः। जयविजयचंद्राख्यौ तस्यावां तनयावुभो ॥६१॥ जयचंद्रो मम भ्राता | ज्येष्टो राज्य उपाविशत्। पितर्युपरतेऽहं त्व-हंकारान्निरगां पुरात् ॥६२|| सर्वत्राहं भ्रमन् पुर्या चंद्रावत्यां गतोऽन्यदा। तदुद्याने मया दृष्टा विद्यासिद्धो नरो वरः॥६३॥ कित्वतीसाररोगेण स तथा व्यथितो al भृशं। यथा न चलितुं नैव वक्तुं शक्तो मनागपि ॥६४॥ ततः करुणया सैष प्रत्यकारि मया तथा। यथाल्पैर्वासरैर्जज्ञे सुखेन पटुविग्रहः ॥ ६५ ॥ तत्पृष्टेन मयाख्याते नामस्थानादिके निजे । विद्ये तेन | वितीर्णे द्वे प्रसन्नमनसा मम ॥६६॥
स्तंभकर्वी वश्यक: पाठसिद्धे उभे अपि । रसतुंबं तथा चैकं दत्वाहं तेन जल्पितः ॥६७॥ दःखेनैष मयाग्राहि स्वसिद्धो दर्लभो रसः। अस्यांशस्पर्शमात्रेण लोहं भवति कांचनं ॥६॥ रक्षित-13 व्यः प्रयत्नेन ततोऽयं सर्वदा त्वया । ययौ श्रीपर्वते सिद्धी दत्वा शिक्षा ममेति सः ॥ ६९ ॥ परि-I ॥७॥ भ्रमन् प्रविष्टोऽहं चंद्रावत्यां पुनः पुरि । लोभाकरलोभनंदि-श्रेष्टिनोरापणे गतः ॥ ७० ॥ दक्षा- |