________________
અત
vt ૧૭૭
હું ફરીથી કહું છું કે, તમે જે કહેવા માગો છો તે હું જાણું છું. તથા ઉપરાંતમાં તમારું પોતાનું ગુપ્ત નામ પણ જાણું છું.'
મારું ગુપ્ત નામ ! મારી ચિઠ્ઠીમાં મેં લખેલું જે હતું એટલે આપ કહી જ શકો ને ?'
“ચિઠ્ઠીમાં તો માત્ર ‘થેના' હતું; હું વધારીને તેને ‘શ્રેનારડિયર’કરી આપું છું.”
'
પેલો જરા ચમકીને બોલ્યો, ‘એટલે શું?’ ‘એટલે જોન્ડ્રેટ, એટલે માંટ0નો વીશીવાળો !' ‘હું એ વાત સ્વીકારવાની અત્યંત નમ્રતાથી ના પાડું છું, સાહેબ!'
||
‘અને વધારામાં સાંભળવું હોય તો એ કે તું એક પાકો ગયિો, બદમાશ, ગળાફાંસૢ છે. પણ લે તારું માં બાળ.' એમ કહીને મેરિયર્સ તેના માં ઉપર પાંચસો ફ઼્રાંકની
એક નોટ નાખી.
'',,,
પેલાએ એ નોટ ખરી છે કે ખોટી છે તેની ખાતરી કરી જોઈ ને પછી પોતાનાં ચશ્માં ઉતારી હસતાં હસતાં માત્ર કહ્યું કે, “આપ સાહેબ સાચું કહો છો; આટલો પાંચસો ડ્રાંકનો ધપ્પો વાગવાનો હોય, તો હું ‘થેનારડિયર’તો શું બીજું આપ કહો તે નામ સ્વીકારી લેવા તૈયાર છું!"
।।
થેનારડિયર હજી માનતો હતો કે પોતાની પાસે જે વાત કહેવાની છે તે બધી મેરિયસ નથી જ જાણતો. જોકે, પાંચસો ફ઼ાંક મળી ગયા બાદ, પોતાની પાસે કહેવાની બાકી રહેલી વાતનું વિશેષ કંઈ ન ઊપજે તોપણ તેને વાંધો ત્ હતો. મેરિયસ થેનારડિયરને બરાબર પામી ગયો હતો. તેને તો, હવે થેનારડિયર જો કોસેટના છ લાખ ફ઼ૉકની મિલકત વિષે કાંઈ જાણતો હોય, તો તે માહિતી જોઈતી હતી. તેથી તેણે જ
i)
''
~ ૪.૨ L
:
લે૦ – ૧૨
