________________
આ સંસાર ચાલ્યો જાય છે
''દુલ્યાણ'
ચાલુ ઐતિહાસિક
વૈદરાજ શ્રી માંહનલાલ
ચુનીલાલ
A
વાર્તા
વહી ગયેલી વાર્તા
મધ્યદેશની રથમ॰ન નગરીના રાજા ડેમથના યુવરાજ કનકરથ મંત્રી આદિ પરિવારની સાથે દક્ષિણ દેશની કાવેરીનગરીનાં સુદરપાણી રાજાની કન્યા રૂફિલ્મણીને પરણવા નીકહ્યા છે, વચ્ચે અરિમન રાજાના રાજ્યપ્રદેશમાં તે આવે છે, ને અર્રિમન રાજા રાજકુમારના રસાલાને ઘેરી વળે છે, બન્ને વચ્ચે યુદ્ધ નમે છે, ગાવાન અને સાત્ત્વિક શિરોમણિ યુવરાજ અલ્પપરિવારવાળા હેાવા છતાં અરિમદનના સૈન્ય પર વિજય મેળવે છે, છેવટે કોઇપણ પ્રવાસીને આ માર્ગ હેશન નહિ કરવાની શરતે અમિનના રાજકુમારને રાજગાદી સ્રોંપી મધાયને અભયદાન આપવામાં આવે છે. હવે વાંચા આગળ !
પ્રકરણ ૮ એક રહસ્ય !
ખીજે જ દિવસે વહેલી સવારે યુવરાજ નકરથે પેાતાના પ્રવાસ શરૂ કરી દીધા.
મધ્યાહ્ન પહેલાં જ યુવરાજના સાલે અઢવીના પ્રાંત ભાગમાં આવેલા એક સ્વમાનમાં આવી પહોંચ્યા અને સાથેના મત્રીએ માં જ પડાવ નાખવાના આદેશ આપ્યો.
સાથે રહેલા એક જાણકારે જણાવ્યું હતુ કે હવે એક ભયંકર અટવી આવશે અને અટવીનાશયની મા` ભારે કપરા છે. ધોળે દિવસે પણ હિંસક પશુઓના ભય જણાય છે, એટલે આપણે જ્યાં પડાવ નાખવા હોય ત્યાં મધ્યાહ્ન પહેલાં જ સ્થિર થવું જોઈએ.
શ॰ કમથી મુકત થયેલા આત્માને મેક્ષમાં જતા એક સમય થાય છે તા. ૨-૩-૪-૫-૬ રાજલોક ઉંચે જતાં કેટલે કેટલા કાલ લાગતા હેશે!
યુવરાજે મ`ત્રીને ખેલાવીને પુછ્યુ, ‘જળાતપાસ કરી લીધી છે?”
જ
જાણુકારની આ વાત ખીજે જ દિવસે સાચી જણાવા માંડી. ધોળે દિવસે પણ અંધકાર જણાય એવું ગાઢ વન શરુ થઇ ગયું હતું. અટવી માત્ર ગાઢ હતી તેમ નહોતુ, નાની નાની પર્વત-સહંકારથી જ કામ કરતા હતા. માળાઓથી છવાયેલી હતી અને વૃક્ષો એટલા બધાં ઉંચા હતાં કે નાખી નજર ન જાય. હજી તા ભયંકર કહેવાતી અટવીને પ્રારભ જ હતા. આ અટવીમાં ચાવીસ કોશના પંથ કાપવાના હતા.
ઘટિકામાં પડાવ નખાઇ ગયા.
‘ના. પરંતુ પડાવ નાખ્યા પછી ચાર પાંચ માણુસેને તપાસ કરવા રવાના કરી દઇશ. સ્થળ ઘણું સુંદર છે. અહીં શીતળતા પણ છે એટલે નજીકમાં જ કાઈ જળાશય હાવુ...જોઈ એ. ’ મંત્રીએ કહ્યું,
'
સહકાર અને નિષ્ઠાથી થતાં કાર્યો હ ંમેશા પૂર્ણ અનતાં હોય છે. યુવરાજના સઘળા માણસે
માત્ર એક જ
પાકશાસ્ત્રીઓએ તત્કાળ રસાઈ શરૂ કરી દીધો. પંદરેક માણસા આસપાસ ક્યાંય પલ્લિ કે ગેાવાળનુ ક્ષેત્ર હાય તા દૂધ મેળવવા નીકળી
સ॰ સમય એટલે સૂક્ષ્મ છે કે તેના ભાગ થઈ શકે નહિ એટલે બીજા-ત્રીજા આદિ રાજલાકે પહાંચતાં આટલા સમયને ભાગ થયા એમ કહી શકાય નહિ.
