Kalyan 1959 01 Ank 11

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 3

Iણ મા રી
ટેવ -કી બકુલ ત્રિપાઠી [,
ચોકસાઈથી બંધ કરતાં આવડયું છે કે ગઈ કાલે શું નથી જતું? ગેગહન ને? '
આવડયું હોય ? એ તે ગયાં !”
એકાદી બારી ખુલ્લી રહી ગઈ હશે” કયાં ?
એક નહીં, પાંચે પાંચ...” લઈ ગયે, તમારે ભાઈબંધ !
પછીની વાત તે વગર કો સમજાઈ જાય
એવી છે. મારે ભાઈબંધ...?” “હા, વાંદરો!”
અમે જે નવા ઘરમાં રહેવા આવ્યાં છીએ નાનપણમાં હું કેઈ સરસ વસ્તુ જોઈ
એના ત્રીજા માળે ખૂબ બારીઓ છે. એક
ઓરડામાં પાંચ અને બીજામાં છે. મેં પહેલાં જઉં ને પછી હું એ માંગું અને મને એ
એ જોયું ત્યારે ખૂબ આનંદમાં આવી ગયેલે. ન આપવાની હોય તે મને કહેવામાં આવતું એ તે ગઈ! હુપ લઈ ગયે!” પણ આ
અનેક બારીઓ હોય એવાં મકાન મને બહુ
ગમે છે (ચેર લેકેની જેમ! અલબત્ત, ગમઉંમરે, જ્યારે કાલ્યાં એથી બમણું વરસ માંડ કાઢવાના બાકી રહ્યાં છે ત્યારે કે ઈ મને આવું
વાનું કારણ જુદું ખરૂં!) એક બારીમાંથી કહે. અરે તેય મારાથી અડધી ઉંમરની વ્યક્તિ
પૂર્વનું આકાશ દેખાય છે, બીજીમાંથી પશ્ચિમ અને તેય મશ્કરી કરતાં કરતાં, હસતાં હસતાં
મનું. ઘણું અઠવાડીએ મુસાફરી પછી સૌ ઘેર
પાછાં ફરીએ અને ઘર ઉઘાડતાં જ નાનાં છોકરાં ત્યારે નવાઈ તે લાગે જ ને?
ઘરમાં ઘૂસી જઈ ડાહ નથી કરી મતા ? હોય નહીં !” મેં કહ્યું.
કઈ પિતાની કલર બેકસ ઠેકાણે છે તે જોવા ખરેખર! વાંદરો જ લઈ ગયે તમારાં અંદરના ઓરડામાં દેડી જાય છે, તે કે ગોગલ્સ!”
ત્રીજે માળે અગાશીમાં એકાદે પતંગ આવીને પણ બને જ કેમ?
પડયે તે નથી ને, એ જેવા ગબરડા મારી વા વા વા વા! પાછા પૂછે છે, અને જ
જાય છે, એમ અમારા આ ઘરની બારીઓકેમ? ગઈ કાલે સાંજે આપણે બહાર ગયા
માંથી સૂર્યનાં કિરણે પણ હું સવારે બારીઓ ત્યારે ઘરમાંથી છેલ્લે કેણ નીકળેલું?”
ઉઘાડું છું કે તરત જ અંદર ઘસી આવે છે. પિલા છેડાની પહેલી બારીમાંથી આવતે સૂર્ય
પ્રકાશ કઈ મુગ્ધાની જેમ આવતાં જ સામેના “અને આપસાહેબે ઘરનાં બારીબારણાં બધાં અરીસા પાસે મેં જેવા પહોંચી જાય છે. તે બંધ કરેલા કે?
બીજી બારીને તેફાની તડકા હીંચકાના કડે હા.”
ને આંકડીએ ભૂલવા મંડી પડે છે. પેલી ત્રીજી ત્રીજા માળનાં પણ
મોટી બારીને તડકે કઈ વૃદ્ધ વડીલ જેવો “હા.
છે-આવતાંકને સીધા આરામ ખુરશીમાં ! જૂઠું શું કામ બેલે છે? તમને કઈ સવારે બારીઓ ખેલતાં જ આનંદ આનંદ દિવસ ઘરમાંથી નીકળતાં ઘરનાં બારીબારણાં થઈ જાય છે. સાંજે વળી સામેની બારીમાંથી