________________
પુણ્યાત્મા શાલિભદ્ર...........શ્રી. સુંદરલાલ ચુનીલાલ શાહ, M. A.
બેટા શાલિ! નીચે આવોને, શ્રેણિક એ ભવ્ય મહાલયમાં સ્વાગતની શી આવ્યા છે.”
કમીના હોય? જ્યાંના ભૂમિતળ ફટિકનાં! માતાજી પધારે! આપે જાતે શા માટે જ્યાંના દાસ-દાસીઓ પણ વિનયના ભંડાર ! તસ્દી લીધી? સેવકદ્વારા આ સેવકને હુકમ સ્નાન ક્રિયા કરતાં રાજાની વીંટી સરકી પડે ફરમાવ હતોને, અને માતાજી! એમાં મને છે. બાળને કે ખાલી કરાવાય છે. તેજપૂછવાનું પણ શું? ઠીક લાગે તે શ્રેણિક તેજના અંબાર સમા દાગીનાને ઢગલે થાય ખરીદી લે અને નંખાવી દો વખારે, સવ છે. ઠીકરા જેવી દેખાતી રાજાની વીંટી જડી વાતમાં આપજ પ્રમાણભૂત છે.
0 આવે છે, રાજાને પ્રશ્ન થાય છે, કે આ શું ? બેટા ! તું તો લાડકો જ રહ્યું. આ નથી
માતા ખુલાસે કરે છે, કે દેવતાઈ ભેગોને ખરીદવાની વસ્તુ, આ છે શ્રેણિક તારા,
ભેગવનાર મારે શાલિ અને બત્રીશ પુત્રમારા અને સારાયે મગધ દેશના માલિક.
વધુ રે જ આ અલંકારે ત્યજી નવાજ એમનું તારે સ્વાગત કરવાનું છે.”
આભૂષણો ધારણ કરે છે. એમ છે માતાજી, આપ પધારે ત્યારે,
ભગવંત મહાવીરને ભક્ત, અખંડ શ્રધ્ધાને હું એકદમ જલદી આપની પાછળ આવે.'
સ્વામી શ્રેણિક સદ્દવિચારની શ્રેણિએ ચઢે છે. પણ આ શું? રૂપ સદયના ધણી,
શું છે આ પુણ્યના પ્રક! શું કમાલ છે બત્રીશ કુલવાન રાજરમણના પ્રેમાળ પતિ,
શાલિભદ્રની ભેગ અને એશ્વયની પુણ્યાઈ ! અનુપમ અને અજોડ એશ્વયના માલિકના
મારી રાજસત્તાની પુણ્યાઈ પણ એની આગળ મુખ પર ખિન્નતા શી ? આછી આછી ચિંતાની
તુચ્છ છે. મહાપ્રભુ મહાવીરે કમના વિશાદ રેખાઓ શા માટે પ્રગટી ઉઠી ?
સિધ્ધાંતે અહે કેવી મધુરતાથી સમજાવ્યા મારે માથે રાજા છે, શું કમની બલિ
છે. ભૂરિસૂરિ પ્રણામ હે એ મહાતારક મહા હારી છે, હું પૂર્ણ સ્વતંત્ર નહિ. હા ! પણ
વિભૂતિને ! હું ધન્ય છું, કૃત પુણ્ય છું કે મારા આ તે સંસાર છે. સંસારમાં પૂર્ણ સ્વતંત્રતા
નગરમાં આવે અપૂર્વ પુણ્ય ધનને અખૂટ છેજ કયાં ? તે શું કરવું ? માથે માલીક
ભંડાર વસે છે. એની સુરક્ષા અને ખીલવટ યાને રાજા હવે એ કર, કે ભવિષ્યમાં માટે મારે શું શું ન કરવું જોઈએ ? કોઇની પણ પરતંત્રતામાં રહેવું ન પડે.
માતાજી! ત્રિશલાનંદન વીરની વાણી વિચારવમળમાં ઘેરાએલ, રાજગૃહી નગ-
નગર સમવસરણમાં સાંભળી. સાકરથી અધિક
3 રીના નૂરસમ શાલિ ધીમા ગંભીર પગલે નીચ મીઠી લાગી, મનને અત્યંત રૂચી, આહાદ ઉતરે છે. રાજા શ્રેણિકનું ભાવભીનું સ્વાગત રસ, વેધક રીતે પેદા થયે. કરે છે. મગધને માલીક હર્ષના આવેશમાં બેટા ! કુલવાન ! એ વાતને જરૂર એ. બાથ ભીડે છે. પુલ કરમાય તેમ માખણશી ત્રિશ અતિશયોના ધણની પાંત્રીશ ગુણથી સુંવાળી કાયા પ્રસ્વેદથી ભીંજાય છે. હાલસોય યુક્ત દેશનાના અમૃતવચને સુભદ્રશેઠના માતાની વિનતિથી હાલભર્યા હૈયે, ઉમળકા સંસ્કારી બાળકને આલ્હાદ આપેજ. સેર્યા શબ્દ, એ દેવકુમારને સાતમે માળ પણ માતાજી! ઉંડી અસર થઈ છે, વિદાય કરે છે.
સંસાર અસાર લાગે છે, ભેગે તુચ્છ ભાસે
